BUGÜNLERDE...

     Kardeşimin 19 Mayıs'taki doğum gününde beraber olup olamayacağımızı merak ediyordum ya hani? Toplandık, kutladık, hasret giderdik. Kapanma dense de bayram öncesinde çalışıldı tabii ama bayram tatili nedeniyle bizim çalışanlar neredeyse bir hafta evde olunca hastalık endişemiz olmadı, rahat rahat  görüşebildik. Normal şartlarda daha kalabalık olurduk. Doğum günlerini severiz. Ne var ki geçen sene olduğu gibi bu sene de olduğu kadarıyla yetindik. Saat 21.00 olmadan dağıldık. Öncesinde güzel bir masa hazırladım. Kardeşim pastayı alma konusunda diretti. Yine beyaz bir pasta almış. Daha önce onun pastayla ilişkisi konusunda bir yazı yazmıştım. Doğum günü mumları üflemeye bayılıyor, resmen çocukluğuna dönüp mutlu olmanın vücut bulmuş hâline bürünüyor:) Bunun sebebi çocukluğunda hiç doğum günü kutlamamak değil, tam tersi 3 yaşındaki doğum gününün büyük bir partiyle kutlanmış olması. O günü unutamıyor. Hayatının en mutlu günü. Annem o sene normalden büyük bir parti organize etmişti. Evde kutlanmıştı ama çok kalabalıktık. 3 katlı pasta yaptırılmış, fotoğrafçı çağrılmış, babaannem bana elbise dikmiş vs. O güne ait fotoğraflardan biri bu. Bakar mısınız nasıl mutlu kardeşim!

    Birkaç sene önce bu siyah-beyaz fotoğrafı sürpriz olarak pasta üzerine bastırtmıştım, hem kardeşim hem annem dayanamayıp ağlamışlardı:) Velhasılıkelam, seneler öncesinin mutlu anısıyla doğum günü pastalarını çok sever kardeşim. Arkadaşları da jest yapar, çoğu zaman birkaç kere mum üflediği olur. Tabii her seferinde yüzünde güller açar. Dilerim beraberce kutlayacağımız nice doğum günleri olsun!

    Yazıyı yazarken kitap siparişim geldi. O yüzden bir süre ara verdim ve paketi açıp yeni kitaplarımı tek tek inceledim. Okunmayı bekleyen kitaplarımın içinde hiç kurgu roman olmadığını fark ettiğim için sipariş vermiştim. Seyahat ve anı kitapları, biyografiler, denemeler tamam. Örneğin şu sıra Amin Maalouf'tan "29 Numaralı Koltuğun Hikâyesi'ni" okuyorum. Amin Maalouf, Fransız Akademisi üyesi ve 29 numaralı koltuğun şu anki sahibi. Kendisinden önce bu koltukta kimler oturduysa hepsini tek tek araştırıp anlatmış. Seleflerinden bahsederken Fransa tarihine de ışık tutan bir kitap ortaya çıkarmış. Pek hoş. İlgiyle okuyorum. Ama roman olmadan da olmaz değil mi? 

   Taze taze paylaşmak istedim. "Üvey Kardeş", kuzeyden bir roman. La Paragas blogunun yazarı sevgili dostumuzun enfes anlatımına kayıtsız kalamadım, tam benlik gibi görünüyor dedim ve siparişi verdim. "Bir Kayıkta Üç Kafadar" epeydir aklımda olan bir kitaptı. Filmlere, oyunlara, sohbetlere konu olmuş bu romanı okumakta geç kaldım ancak zararın neresinden dönsen kârdır diyorum. "Koşucular" yine blog dünyasında adını çok duyduklarımdan biri. Beni asıl kim ikna etmişti tam hatırlayamadığım için affola. Fakat sevgili Leylak Dalı olabilir diye düşünüyorum:)"Benim Gibi Makineler" Ian McEwan'ın tamamlamak istediğim kitaplarından biri. "Ay ve Altı Peni'yi" ressam Paul Gauguin'den esinlenip yazıldığı için seçtim. "Vişnenin Cinsiyeti" ise daha önce bahsettiğim "Normal Olmak Varken Neden Mutlu Olasın" kitabının yazarı Jeanette Winterson'a ait ve bu yazarın kitaplarını da tamamlamak arzusundayım. 

    Vişnenin Cinsiyeti'nin kapağına ayrıca bayıldım. Desen çok hoş, eski el yazmalarının havası var. Fotoğrafta belli olmuyor ama o sarılar altın sarısı, pırıl pırıl parlıyorlar:) 

    Bugün hava fena. Yasak biter bitmez her gün dışarı çıkıp bol bol yürüyüş yapmıştım ancak bugün evdeyim. Yakınlarda okuyamadığım tüm blog yazılarını okudum. Üzerine de bu yazıyı ekledim. Böyle böyle geçiyor günler. Biz hâlâ salgının bitmesi hayalindeyiz...