31 Aralık 2009 Perşembe

YENİ YIL YAZISI YAZMASAM OLMAZ:))





    Bugün 2009 yılının son günü. Klasik "Yeni yılı karşılama yazıları" vardır. "Acısıyla, tatlısıyla bir yılı daha geride bıraktık" diye başlayan, "Yeni yıl barış, sevgi, mutluluk vs.vs.vs. getirsin" dilekleriyle sona eren... İyi bir yılı geride bıraktığıma inanmış olsaydım ben de böyle bir yazı yazabilirdim. Fakat hiç "Geçen yıl şöyleydi, şu oldu, bu oldu" muhabbetine giremeyeceğim. 2009 yılı benim için her zaman "babamı kaybettiğim yıl" olarak kalacak. Derinden sarsıldığım, sabrımın farkına vardığım, biraz daha büyüdüğüm bir yıl... 2010 yılına yönelik en büyük temennim hiç bir sevdiğimin sağlığından olmamasıdır. Herşeye rağmen yeni yıl, yeni umutlar demek. 2009'u yollayıverelim ve bu geceyarısı bütün enerjimizle "2010  yılı çok güzel olacak" diyelim:))  2010 YILI ÇOK GÜZEL OLACAK!

7 Aralık 2009 Pazartesi

...

   2 Aralık günü sabaha karşı Hak'kın rahmetine kavuştu sevgili babacığım. 2 ay önce damar değişimi için hastaneye yattığında işin buralara geleceği hiç aklıma gelmemişti. Aksi giden bazı tıbbi olaylar neticesinde kaybettik babamı. 2 aydır devam eden üzüntüler, koşturmaca, ilaçlar, tahliller, hastane kokusu, ümitler... Hepsi bitti. Artık kalbimde sızı, boğazımda kocaman bir düğüm ve gözlerimde anılar var. Birkaç ay önce derdim ki: "35 yaşındayım ama kendimi 20-25 hissediyorum." Ama şimdi kendimi değil 35; 45 hissediyorum, 55 hissediyorum. İnsanın annesini ya da babasını kaybetmesi çok ama çok tuhaf bir duygu. Tarifi mümkün değil. Elbette normal hayatımıza döneceğiz, elbette üzüntümüz  hafifleyecek ama o tuhaf duygu ne kardeşimi ne de beni asla terketmeyecek.
   Babam iyi kalpli bir insandı. Yardımseverdi, arkadaşlığa çok önem verirdi, akıllıydı, çok okurdu, paraya hiç kıymet vermezdi, çocukları çok severdi, biz küçükken eve geldiğinde muhakkak ilgimizi çekecek birşeyler getirmiş olurdu, gece uyumadan önce yatağımızın kenarına oturur bizimle sohbet ederdi, ödevlerimizi yaparken yardımcı olurdu. Pek çok erkekte olmayan baba şefkatini esirgemedi bizden.
   Bu zor günlerde beni teselli eden en büyük şey onu tanımış olanların söylediği güzel sözler oldu. Gidenin arkasından söylenmiş klasik sözler değildi bunlar. Ne mutlu bize ki sağlığında da duyardık bu sözleri. Bence almış olduğu hayır duaları, ona gittiği yerde yardımcı olacak. Rahat uyuyacak Babacığım. Onu çok özleyeceğimi biliyorum ama kalbimin ta içinde hissediyorum ki huzura kavuştu, sıkıntıları bitti...
   Zor günlerimde bana destek olmuş olan tüm arkadaşlarıma, büyüklerime çok teşekkür ediyorum. Canım Aslı'cığım(Bora), canım Esma'cığım en zor zamanımda sorgusuz sualsiz koşup geldiniz,size ayrıca teşekkürler...