Gelmeler gitmeler oluyor, olacak. Her seferinde ufak tefek alt üst oluşlar yaşasam da alıştırmaya çalışıyorum kendimi. Sağlık, sıhhat, huzur yerinde olsun gerisi halledilir. Aslında bahsetmek istediğim bu değildi. Böyle ara ara oğlumdan bahsetmeden duramıyorum işte:) Başka bir şey anlatacağım. Dün oğlumu havaalanından yolcu ettik. Pasaportu geçip uzaklaşana kadar arkasından bakıyoruz. Eklendiği pasaport kuyruğunda polisin önündeki arkadaşların konuşması uzun sürünce ve biraz da alevli bir hâl alınca ilerleme olmamaya başladı. Dikkatimizi arkadaşlara verdik doğal olarak. Bende de nasıl bir göz varsa, uzakta olmalarına rağmen kendilerini tanıdım. Blogunu ve Instagram hesabını takip ettiğim bir arkadaş ve eşiydi sıranın başındakiler. Yüz yüze görüştüğüm biri değil ama severek takip ederim, nadiren karşılıklı yorumlaştığımız olmuştur.
Gel gör ki eşime çok yakından tanıdığım biriymiş gibi anlatmaya başladım. "Şöyle evlendi, şu işi yapıyor, şurada yaşıyor, şu anda şu ülkeye gidiyor..." Ve daha nice ayrıntılar... O anda kafamda bir şimşek çaktı. Yahu dedim kendi kendime, yüz yüze tanışmadığımız insanları nasıl bu kadar ayrıntılı anlatabiliyoruz? "Sosyal medya bize neler etti? Nasıl bir zamanda yaşıyoruz?:)
İlginç değil mi? Aslına bakarsan ünlü falan da değiliz. Kendimizi biraz fazla açık ediyoruz.
Ama bundan "açık etmemeliyiz" gibi bir sonuç çıkardığımı söyleyemeyeceğim. Sadece tuhaf hissettim. Zaman böyle bir zaman; biz sadece ister istemez, bilinçli ya da bilinçsiz olarak gereğini yapıyoruz. Şahsen sosyal medyada çok özel konulara girmem ancak bugüne kadar sunduklarımla beni epeyi bir tanıdığınızı düşünüyorum. Ben de aynı şekilde sizin sunduklarınıza göre kiminizi daha fazla tanıyorumdur, kiminizi daha az. Ama mutlaka fikrim vardır. Herkesin herkesi birkaç tuş hareketiyle bulabileceği bir devirde gizlenmenin zaten zor olacağını düşünüyorum.
Gel gör ki eşime çok yakından tanıdığım biriymiş gibi anlatmaya başladım. "Şöyle evlendi, şu işi yapıyor, şurada yaşıyor, şu anda şu ülkeye gidiyor..." Ve daha nice ayrıntılar... O anda kafamda bir şimşek çaktı. Yahu dedim kendi kendime, yüz yüze tanışmadığımız insanları nasıl bu kadar ayrıntılı anlatabiliyoruz? "Sosyal medya bize neler etti? Nasıl bir zamanda yaşıyoruz?:)
İlginç değil mi? Aslına bakarsan ünlü falan da değiliz. Kendimizi biraz fazla açık ediyoruz.
Ama bundan "açık etmemeliyiz" gibi bir sonuç çıkardığımı söyleyemeyeceğim. Sadece tuhaf hissettim. Zaman böyle bir zaman; biz sadece ister istemez, bilinçli ya da bilinçsiz olarak gereğini yapıyoruz. Şahsen sosyal medyada çok özel konulara girmem ancak bugüne kadar sunduklarımla beni epeyi bir tanıdığınızı düşünüyorum. Ben de aynı şekilde sizin sunduklarınıza göre kiminizi daha fazla tanıyorumdur, kiminizi daha az. Ama mutlaka fikrim vardır. Herkesin herkesi birkaç tuş hareketiyle bulabileceği bir devirde gizlenmenin zaten zor olacağını düşünüyorum.
Havaalanında gördüğüm arkadaş ve eşi pasaport işlerindeki sıkıntı neyse hallettiler ve uçağa bindiler. Geçişlerini gördüm ancak uçağa binişlerini Instagram'daki story bölümünden izledim:) Kendisine mesaj da attım hatta ve ismini verince çoğu kişi tanıyacaktır ancak izni olmadan böyle bir şey yapmayayım. Vallahi her an her yerde karşınıza çıkıp selam verebilirim haberiniz olsun:) Dikkatliyimdir, benden pek kaçmaz. Bir başka blog arkadaşımla Venedik'te karşılaşıp, tanışmışlığımız vardır mesela. Lafta değilmiş, dünya hakikaten küçülmüş.
Ne ilginç değil mi? Sosyal medya böyle bir şey işte. Dün de Alman medyasından genç birinin Instagram`ı bıraktıktan sonra hayatında neler değişti konulu yazısını okumuşken üstüne senin yazın denk geldi:) Ne yazmış dersen; pek güzel olmuş, üzerinden büyük bir yük kalkmış, daha az fotoğraf çekip, gittiği yerlerin tadını çıkarmış. Başkalarının "mükemmel" hayatına ortak olmadığı için daha mutlu olmuş. Anlattıkları elbette kişiden kişiye değişen şeyler. Bir şey var ki doğru olan, o da çok kaptırmamak lazım, sonuçta çoğunluğu "fake" bir dünya:) Şahsen ben azalttım, kafam rahatladı, bloğuma daha çok vakit ayırıyorum.
YanıtlaSilOğluna tekrar kavuşacağın günlerin sayılı olsun, bakarsın sen gidersin Noel zamanı:)
Dediğin gibi Semi, çok kaptırmamak lazım. "Fake" olanla olmayanı ayırt etmek gerekir diye düşünüyorum. Sadece hoş anları, sevdiği şeyleri paylaşmayı tercih edenler ve bunda samimi olanlar sahte diye nitelendirilmemeli. Ben Instagram'a güzel fotoğraflar görmek ve keyiflenmek için giriyorum mesela. Sinirim bozulsun istiyorsam Twitter'ı inceliyorum:)
SilBilirsin, Estonyalıların dinle falan alâkaları olmadığı için Noel çok sönük geçiyor Semi:) Başka ülkenin Noel zamanını tercih ederim ama Euro uçmaktayken nasıl olur bilmem:) Bu ara herkeste yurt dışı gezilerinde bir durgunluk var farkındaysan.
Ben de bir blog arakadaşıma Nişantaşı'nda rastlayıp sohbet etmiştim :)
YanıtlaSilÇok keyifli oluyor öylesi:)
SilGözün aydınnnn, ne güzel olmuş. Ana-oğul kavuşmuşsunuz.
YanıtlaSilBoşa dememişler dünya küçük diye:)))
Sağlıcakla kal.
Çok teşekkürler Müjde:) Sen de sağlıcakla kal...
SilO zaman keyifli karşılaşmalar diliyorum. :)) Gerçekten çok dikkatliymişsiniz.
YanıtlaSilRahmetli anneannem bu özelliğimden bahsederken "bilmiş" diye de eklerdi hep ama inanın bilmişlikle alâkası yok, ister istemez radarlar açık bende:) Keyifli karşılaşmalar hepimizin olsun, teşekkürler...
SilBen ağaca böceğe bakmaktan insanları kaçırıyorum bazen, yolda karşılaşır da görmezsem çağırıver Sezer, cidden bakar körüm, sonra burnu büyükmüş bu kızın deme bak :D İşimi garantiye aliim de :)
YanıtlaSil:) Handancım çiçeğe ağaca da bakarım, insanları da fark ederim, o sırada tabelaları da okurum, İstanbul'daysam bir de ezilmemek için arabalardan kaçarım:)) Yani o iş bende, seslenirim merak etme:)
SilKimisi göstermekten zevk alıyor, kimisi de gözlemekten!. Bir o kadar da meraklı insan var!. kim, nerede, ne yapmış? Gereksiz bir zaman kaybı!. Diğer yandan herkes her şeyi bilmek zorunda değil ki!. insan hiç özelini sanal bir dünyada paylaşır mı? Eskiden sevinçler paylaşılınca çoğalırmış, kederler azalır. Ama şimdi tam tersi!. en değişken yapı insan çünkü! İnsana ve hayata dair, farklı düşünceler ve yaşam tercihleri!? Ne diyelim sosyal medyadan biraz uzak durmalı! Yapacaklarımıza ve Blog’lara ağırlık vermeli. Dünyanın küçük olduğu bir gerçek!. Bazen hoş tesadüfler mutlu eder bizi. Bu arada Allah kavuştursun Sezer'cim. Sevgilerle.
YanıtlaSilCanım Esincim ben sosyal medyaya blogu da kattım. Mesela rastladığım arkadaşımın hayatını blog yazılarından biliyorum zaten. Biliyorsun burada daha samimi yazılabiliyor. İnsanlar öyle rahatlıyorlarsa bu iyi bir şey. Ben kesinlikle yermedim, yazımdan böyle anlaşılmasın. Zaman böyle, dediğim gibi kişisel bloglar bir roman, bir dizi gibi ilerliyorlar bazen. Sadece kahramanları gerçek hayattan kişiler.
SilYorumun ve dileğin için çok teşekkür ederim Esincim, öpüyorum güzel yanaklarından.
Ahh bilirim o gelme fasıllarını kardeşimden. 3 ayda gelse hala biz ay bunu yemedin, ay bunu yapmadık, aaa ne zaman geçti zaman derdinde oluyoruz her seferinde ki bu Arden doğduğundan bu yana x2 oldu :) Orhumcum gelsin yeterki anacığı her şeye yetişir ben eminim ;)
YanıtlaSilGeçenlerde aynı şeyi ben de düşündüm. Arkadaş ortamında bir blogtan bahsediliyordu kulaktan dolma bilgilerle. Blogu takip etmiyorlar ama facede bir yazısını okumuşlar ondan bahsediyorlar. Ben aldım sazı elime tabi :))) Aaaa olur mu kadıncağız şu kadar emek verdi, şunu başardı hem çok tatlıdır vs vs... Gece eve dönünce dedim ki biz ne kadar sahipleniyoruz birbirimizi hiç görmeden... Ve bir birimizi görmeden ne kadar çok şey biliyoruz birbirimiz hakkında. İnstagram bu işin iyice abartılan kısmı bence, bloglarda hisler daha yoğun, iletişimle daha kuvvetli... Bazen sadece okuyup geçsek de okumadan kalp koymaktan iyidir bence ;)
Amma uzun yazdım yine :) Öpüyorum seni Sezercim ♥ Onu bunu bilmem bloglar candır, blogda doğru elektriği aldığım insanlar hele daha da candır :)
Uzun yaz sen canım Şebnemcim:) Çok doğru yazmışsın ayrıca. Dediğim gibi kişisel bloglar roman okuma, dizi izleme hissiyatı veriyor. Bizler de tanık oluyoruz. Blog alemi ayrı bir alem:) Severiz.
SilÖpücükler benden sana.
Hep böyle eğitim için olsun ayrılıklarınız /mız , yine de özleniyor değil mi , bakalım bizim de o günlerimiz gelecek mi. Yalnız blogdaşla karşılaşma ilginç , blogunda o kadar yakın tanıma şansım olmuyor diye düşünüyorum , insta daha fazla tanıtıyor sanki , yine de sanırım sen çok iyi bir gözlemcisin , benim yüz ve isim hafızam ne yazık ki hiç yok :(
YanıtlaSilÇok teşekkürler. Dediğiniz gibi hoş ayrılıklar olsun yeter ki.
SilGörsel hafızam iyidir ama isimler konusunda ben de çuvallarım:)
Sezercim Venedik'te karşılaştığın blog arkadaşından selamlar! ;) Malum Kaş'tan yeni döndüm, evde Internet'e kavuştum, kaçırdığım blog yazılarını okuyordum bugün ve senin yazınla karşılaştım. Bu aralar aklımı kurcalayan bir konu desem yalan olmaz. Her zaman "paylaştığın kadarıyla varsın sosyal medyada, ne olacak ki" diye düşünürdüm ama yazın okuduğum bir kitabı blogumda yazdığımda "okuduğunuz anlara şahidim" diye bir mesaj alınca hafiften rahatsız olmaya başlamadım bu durumdan desem yalan olur! Ya da "kediler komşuya emanet" yazıyorum "niye allaha emanet etmiyorsun" diyor adamın biri. Düşünsene normal yaşamında hayatına dahil olmayacak ne çok kişiye açıyoruz aslında kendimizi - kontrollü bile olsa. Her şeyi bırakıp kaçasım geliyor bazen bu dünyadan. Kendi kendime notlar alarak devam edesim var. Hatta belki de yaparım. Artık bilemiyorum hangisi doğru. :/
YanıtlaSilSelam İmge! :) Kısa ama güzel karşılaşmaydı:)
SilSosyal medyayı kullanmayı bilmeyenler yüzünden diğerleri de sıkıntı çekiyorlar ne yazık ki. Tanımadığın insana densiz mesajlar yollamak, saçma sapan yorumlar yapmak nedir Allah aşkına? Çok şükür ben böyle bir durumla karşılaşmadım ama senin de yazdığın gibi oluyor, biliyoruz, görüyoruz. Bence biz geri çekilmemeliyiz, onlar insan olmayı öğrenmeliler.
Kaçıp gitmeni istemem doğrusu. Senin gibi arkadaşlarımın tavsiyeleriyle okuduğum kitaplar, izlediğim filmler var. Gezi notları da cabası. Aynı şekilde başka arkadaşlar da benim önerilerimden yararlanıyorlardır.
İmgecim kal sen buralarda kal!:) Öpüyorum güzel yanaklarından...
ay oğlun kısmı ne duygusaldı yaaa. allah kavuştursun. görüp insta storyden izlemeye devam etmek. çok tatlıııı :) eşi polis he hımmm :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler deep...
SilYalnız blog arkadaşının eşi polis demedim:) Pasaport polisinde fazla durunca sıra ilerlemedi ve o yüzden dikkatimizi yönelttik dedim:) Aman ha!:)
Aynı hisse ben de kapılıyorum bazen günlük hayatını epey paylaşanlarda özellikle, sanki arkadaşımmış gibi hissediyorum. Yolda görsem 'şu n'oldu ya' falan diye soru soracak kadar bilgi sahibiyim:D Hatta yazdıklarınızdan çift hakkında tahminim bile var:) Sosyal medyanın bu yönleri iyi mi bilmem ama pek çok şeyi bloglardan vs daha kolay takip edip haberdar olup bilgi ediniyoruz. İyiki bloglar var:D
YanıtlaSilKötü ve saçma insanlar olmasa her şey çok güzel olacak:)
SilBen de fazlasıyla faydalanıyorum blog yazılarından ve seviyorum. Instagram da benim için Pintereset gibi. Seviyorum fotoğraflara bakmayı. Hep sevmişimdir.
Yalnız galilei sen kendini en iyi koruyanlardansın:) Tebrik ediyorum ve iyi ki varsın sosyal medyada diyorum. Sevgiler...
sosyal medyayla ilgili kafalar karışık... en iyisini sağlıklı vücut kendi belirliyor. susadığımızda su içirttiği gibi, içinde bulunduğu döneme göre bazen içine gömülmemize izin veriyor kimi zaman da buralara uğramamızı bile unutturuyor. en azından bende bu şekilde sabit olmayan bir çizgide ilerliyor. İki türlüsüne de izin veriyorum, canı nasıl istiyosa takılsın kerata! Kalkıp bir bardak su koyayım :)
YanıtlaSilHakikaten herkes istediği gibi takılsın:)Çok uzaklaşma sen ama:)
Sil