BUGÜNLERDE...

   

    Bahar ayları su gibi akıp geçti benim için. Bol gezmeli, bol arkadaşlı, yakın akraba çevremin doğum günlerinin baharda toplanması nedeniyle bol kutlamalı günler yaşadım. Şükür! Binlerce kere şükür!
    Haziran ayı gelince oğlum da tatile geldi. Okulunda ilk yılını tamamladı, ben mutlu, ben gururlu! Onunla birlikte bütün bir yılın çamaşırları da gelmiş oldu:) Bir haftam -gündelik çamaşır işi de eklendikçe- neredeyse sırf çamaşır yıkamakla geçti. Olsun. Evimizin neşesi geldi ya! Can oğlum benim gibi eli devamlı çocuğunun üzerinde bir anneden bağımsızlığını kazanıp farklı bir ülkede okuduğu için, kendi işini kendisi yapmayı başardığı için çok mutluyum. Aslına bakarsak onu birden uzaklara yollayınca zorlanan ben oldum. Fakat ne kadar birbirimize bağlı olsak da oğlumun ayrı bir birey olduğu ve kendi yolunu çizmesi gerektiği gerçeğini kendime devamlı hatırlatarak atlattım bu bir yılı. Ve bence güzel bir tatili hak ettim. Biliyorum ki tatillerde bize ayırdığı zaman seneler içinde yavaş yavaş azalacak, öncelikleri farklılaşacak. O yüzden bu zamanların da tadını çıkarmak lazım. Önceden gelen bir sağlık sorunu nedeniyle, bu tarihlerde olması gereken küçük bir operasyon atlattı 2-3 gün önce. Sıkıntı yok, asayiş berkemal. Şu an değil, belki bir gün anlatacağım sağlık konusunda yaşadıklarımızı. Şimdi bizi temkinli fakat güzel bir yaz bekliyor. 
    Aslında bahsedeceğim çok şey vardı fakat böyle duygusallığa bağlayınca devamında anlatmak manasız geldi şimdi bana. İyisi mi ben yarın devam edeyim. Ve sonraki günlerde... Zaten buraları öyle ihmal ettim ki hareketlenme olur benim için, şahane olur.