2 KIZIN VARSA SİGORTALISIN

 

Görsel:www.pottytraining.com

 Sosyal medyada kız çocuk annelerinin yaptığı bazı paylaşımlar dikkatimi çekiyor. 
Kız çocuk sahibi olmanın ne kadar ayrıcalıklı bir durum olduğu konusundaki bu paylaşımlar, erkek çocuğu olan veya anne olamamış kadınlara karşı hafif bir üstten bakma hissiyatı taşıyor bana kalırsa. Herkes kesin rastlamıştır bu yazılara. Özellikle de Facebook aleminde... Mesela 2 kızın varsa SGK'lı sayılırmışsın çünkü asla ortada kalmazmışsın. 1 kızın 1 oğlun varsa Bağkur'lu imişsin çünkü döner dolaşır yine kızın bakarmış sana. 2 oğlun varsa Yeşil Kart sahibi sayılırmışsın, sana ancak devlet bakarsa bakarmış. Yine bir başka yazıda sıkça gördüğüme göre kız çocuğu olan anneler direkt cennete giderlermiş. Kızları onları sırtlarında taşırmış. Bir başka söyleme göre de kız çocuğun varsa evinden melekler eksik olmazmış. Vs.vs.vs. Örnekleri çoğaltmak mümkün. Tüm bunlardan anladığım kadarıyla biz kızı olmayanlar yaşlanınca devletin eline bakacağız. Bizim evimize melekler uğruyor mu? Allah bilir. Cennete gitmek içinse kendimiz çabalamak zorundayız çünkü sırtına bineceğimiz kızımız yok. Bu tip paylaşımlar sıkça görüldüğü gibi bir de mesela şöyle uyarılar oluyor Facebook ortamında biz erkek annelerine: "Oğlunu koçum, paşam diye sevme, seversen ilerde şöyle olur, böyle olur". Ne yapayım? "Prensesim" diye mi seveyim ben de? Biz erkek annelerinin çocuklarını seviş şekline, çocuğunu yetiştiriş şekline bile karışılıyor. Oğlunu kimin nasıl yetiştirdiğini nereden biliyorsunuz? Neden genelleme yapıyorsunuz? Garibim erkek annelerinin sesi soluğu çıkmıyor. Bir tanecik yazı gördüm onlarca "Kızın olursa şöyle şanlısın: Madde 1..." konulu yazılara karşılık, 
onda da işte "Oğlunla kovboy olursun, polis olursun, futbolcu olursun futbola ilgi duyarsın vs." demiş konuya dahil olayım diye zorlayan bir kadıncağız:) 
   Sözüm meclisten dışarı -herkesi bu konuya dahil edemem tabii ki- erkek annelerini şanssız sayan hemcinslerime öncelikle şunu söylemek isterim ki ben çocuğumu ileride bana baksın diye doğurmadım. Bu son derece bencilce bir hareket olurdu. 
Kız çocuklarının ileride annelerine arkadaş olduğunu kabul ediyorum ama bana kalırsa anne annedir, evlat evlattır, arkadaş arkadaştır. Yani çok şükür arkadaşlarım var. Onlarla olan ilişkilerim başka, çocuğumla olan ilişkim bambaşka. Sağlıklı bir insanın kendi sosyal hayatı da olmalıdır, çocuklarına bağımlı yaşamak çocukların için manevi bir yüktür. Erkek çocukları annelerine karşı son derece saygılıdırlar. Ben henüz 10-12 yaşında olduğu halde saç modelini beğenmediği için kuaförde annesine surat asan, mağazalarda istediği kıyafeti almak için annesiyle saygısızca kavga eden erkek çocuk görmedim. Ne verirsen onu giyerler, bu konuda sinir harbi yaşatmazlar. Seninle rekabete girmezler. Sağlıklı bir aile yaşantıları varsa erkek çocukları da büyüdüklerinde annelerini, babalarını ihmal etmezler. Yaşlandığında seni yönlendirmeye çalışmazlar, kız çocuklarında olduğu gibi bir zaman sonra onlar sana annelik taslamaya başlamazlar (Ben de kız çocuğuyum o yüzden eminim, ne yazık ki ben de anneme bilmişlik yapıyorum ara sıra). Evet bir zaman sonra erkek çocuk evden uzaklaşır, dışarıdaki hayata daha erken atılır ama bu doğal bir kuraldır. Çocuklarımız hayata atılmazlarsa, bizim dibimizden ayrılmazlarsa sorun var demektir. Kız için de erkek için de geçerlidir bu. Erkek çocukları kız çocuklarından daha az sevilmez. Sevgisi, yaşattığı duygusu, gururu aynıdır. Onlar da evlattır, candır, her şeydir. Pozitif ayrımcılık yapacağım derken, aslında kızlarla erkekler arasına sınırlar çizdiğinizin farkında değil misiniz?
   Sakın sözlerim yanlış anlaşılmasın. Benim lafım ukalalık taslayanlara. Benim de üzerine titrediğim bir kız yeğenim var. Okulda hep kız öğrencileri korurum, kollarım. Onlara muhakkak okumaları konusunda, kendilerini ezdirmemeleri konusunda öğütler veririm devamlı. Kesinlikle böyle olmalıdır çünkü. Haksızlığa gelememe durumu benimki. Bazı kız annelerinin (Sayıları hiç de az değil) neden kendilerini ayrıcalıklı bir konuma koyduklarına cidden anlam veremiyorum. Tamam özel hissediyorsun ama neden bunu erkek annelerinin ne hissedeceğini hesaba katmadan her fırsatta gözümüze sokuyorsun? Hadi erkek annelerini geçtim. Çocuğu olmayan bir çok arkadaşımız var etrafımızda, onların üzülebileceğini hiç mi düşünemiyorsun? Sana göre onların Yeşil Kart'ı bile yok. 
   Bu yazıyı okuyup "Ama oğlun evlenecek ve gelinin ne derse o olacak" diye düşünenler olacaktır. Oluyor çünkü böyle söyleyenler. Üzerimizde böyle bir baskı da var. Oğlumuz evlenince yanacağımız hatırlatılıyor devamlı. O zaman ben de derim ki "Böyle söyleyerek çelişkiye düşmüyor musun?"