Şu günlerde kendi yaşantımda yapamadığım şeyleri onlara yaptırıyorum. Parkta yürüyüş yapıyorlar, arabaya atlayıp geziyorlar, spor salonuna gidiyorlar. Bu aralar en önemli uğraşım bu. Evet okuyorum, dizi izliyorum, podcast'ler dinliyorum ancak onları zaten yapardım. Üstlerine artı etkinlikler eklemedikçe kendimi körelmiş hissediyorum. Evden çıkmaya çıkmaya aptallaşıyorum sanki. Şu salgın günleri için "Herkes içine dönecek, yaratıcılık artacak" diyenlere zaten inanmamıştım, şimdi tam ortasından yaşıyorum. İnsanın yaratıcılığını besleyen sosyal yaşamdır, başkalarıyla kurduğu ilişkidir, sokaklardır, seyahatlerdir, müzelerdir, galerilerdir, sinema ve tiyatro salonlarıdır, konserlerdir. Geçen gün nihayet J.D.Salinger biyografisi olan Çavdar Tarlasındaki Asi'yi izledim. Salinger'ın hayatının büyük bölümünde kendini inzivaya çektiği bilinir. Filmde şöyle bir sahne vardı. Kendisine ilham veren üniversite hocası Whit Burnett, yıllar sonra yazarı ziyaret eder. Salinger zamanını evinin bahçesindeki bir kulübede geçiriyordur. Burnett "Fakat bu inziva, yaratıcılığını öldürmüyor mu?" der. Salinger'in son öykülerinin tatsızlığından bahseder. Tam şu noktada "Sana ne oluyor? Sen ünlü bir yazar mısın?" denilebilir. Değilim. Zaten yaratıcı düşünce sadece öykü veya roman yazarken lâzım olmuyor. Hayatın her alanında yaratıcı düşünceye ihtiyacımız var. Şu meşhur salgın günlerinde yaratıcılığını geliştirebilen varsa saygı duyarım. Neticede her daim istisnalar olacaktır. Ve çocuklar... Çocukların işi bizden daha zor. Uyaranların azalmış olması gelişme önünde bir engel. Büyüklerin çocukları için, farklı zaman geçirme yolları konusunda ellerinden geleni yaptığını biliyorum ama dış dünya uyaranları ve eş dost akraba sosyalliği eksik kalıyor. Yeni bir şey gördüğümüzde, duyduğumuzda, öğrendiğimizde; farklı bir maddeye dokunduğumuzda, kokladığımızda beynimizde ne tür kimyasal durumlar oluştuğunu, bunun bizi nasıl geliştirdiğini düşündüğümüz zaman Covid19 günlerinin mahrumiyet halleri beni üzüyor. Şu kargaşa bitince her işe daha sıkı sarılmamız gerekecek. Kayıp zamanı telafi etmemiz gerekecek fakat hırsla değil, bilinçle hareket ederek... Malûm, iş yerleri ufak ufak açılıyor. Okulların açılma tarihi konuşuluyor. Lig maçlarının nasıl oynanacağı tartışılıyor. Üniversite ve lise giriş sınavları yapılacak. Hazır mısınız? Ben henüz önceki hayatıma dönmeye hazır değilim. En basiti, benim de kuaföre gitmeye ihtiyacım var fakat haziran ayından önce asla düşünmediğim gibi o tarihi bile ileri atabilecek ruh halindeyim. Nasıl olacak da parkta yürüyüş yapacağım bilmiyorum. Hangi arkadaşımla ne zaman yüz yüze görüşeceğimi planlayamıyorum. Aptallaştığımı söylemiştim. Harekete geçmekte zorlanacağımı biliyorum. En iyisi, Sims şehrime gideyim de biraz prova yapayım.
Sims de biara oynamıştım. Zevkli bir oyundu. Ama genelde pek oyun oynayamıyorum çabuk sıkılıyorum
YanıtlaSilDaha genç olsaydım tam bir gamer olurdum sanırım:)
SilHepimiz öyleyiz Sezercim, pek sanmıyorum ama Temmuzda falan Ankara'ya gidebilme durumumuz olursa torunu görmeye gider miyim ondan bile emin değilim. Hep bir bulaşma ve bulaştırma korkusu var üstümde. Hiçbir şey keyif vermiyor, başkasının hayatını yaşıyor gibiyim. Yalnız bugün eğer yalan haber ya da dedikodu değilse virüsün mutasyona uğrayıp hafiflemeye başladığından söz ediyorlardı, umarım aslı vardır da tez kurtuluruz şu musibetten. Sevgiler...
YanıtlaSilTorununuzdan uzak kalmanın nasıl üzdüğünü çok iyi anlıyorum Nurşen Hocam. Ama geçecek. Geçmemesine imkân yok. O zaman rahat rahat seveceksiniz torununuzu.
SilSevgiler benden de...
Kuaföre acil ihtiyacım var evet ama birinin suratıma eğilip kaşımı alması düşüncesi bile korkutuyor. Bu sebeple erteliyorum bende... Şimdilik Haziran dedim ama sanırım Haziranda gitmek zorunda kalacağım. Ve işe de aynı tarihlerde başlayacağım sanırım. Ve şimdiden içime sıkıntılar basıyor nasıl gidip geleceğim diye...
YanıtlaSilHiç bir açıklamaya inanmıyorum ama yine de telkinde bulunmaya çalışıyorum...
Sims bir aralar deli gibi oynadığım bir oyun benim de... Müptelası olmuştum... En son her yeri yolla ve köprüyle donatıp neden mutlu değilsiniz yahu diye bile sordum hahahaaa :))
Sağlıkla normalleşeceğimiz günlere inşallah ♥
Kuaförü sadece boya için kullanıyorum. Şimdiye kadar hiç kaş aldırmadım:) Kuaföre gitmek normalde bile benim için işkence, şimdi daha da fena olacak:)
SilSims'i yıllar önce de oynamıştım. Çok severim. Teknoloji geliştikçe oyunlar zorlaştı malûm. En azından benim için:) Yoksa gençler rahat rahat oynuyorlar. Daha basit olduğu için Free Sims yükledim şimdi. Takılıyorum. Sıkıntıdan:)
Sağlıkla kal tatlı Şebnemcim. Öpücükler...
Sims bir ara çok popülerdi. Ben hiç oynamadım. Bu tip oyunlara çok bulaşma istemiyorum. Sonra feci alışkanlık yapıyor :)
YanıtlaSilPopüler zamanlarında da oynadım. Sonra sonra epeyi zorlaşınca vazgeçtim. Şimdi tekrar basit modunu oynuyorum:)
Sileskiden sims oynardım yaaaa hala var mı ayolcum :) kesinlikle çıkılmamalı dışarı. kuaför, dişçi, avm filan büyük hata. ekonomi canlansın diye yapıyolar ama bu sayede salgın sürecek. hazirana dek evdeyiz zaten de. sanırım salgın iyice geçmeden veya aşı olmadan çıkılmaz. tahminim eylüle dek bir kere evdeyiz. yani çıkın deseler de çıkan olmaz diyorum bizim gibi eğitimlilerden yanii, hele çocuğunu üni sınavına kimler gönderebilir merak ediyom yaniii :)
YanıtlaSilSims bir klasik. Yok edilemez:)
SilSonbahar grip zamanları olduğu için tekrar bir salgın durumu oluşacak büyük ihtimalle. Temmuz, ağustos gibi hafiflerse -ki büyük ihtimalle sıcak havanın virüsün etkisini yavaşlattığını kabul ediyorlar- temkinli olarak çıkarım. Sonbaharda tekrar girerim:) Fakat eşim çalışıyor işte. Ve Orhun'un okulu bitiyor, bakalım o ne yapacak? Bitmeyen sorular, endişeler. Dilerim bu konuda iyi şeyler bekliyordur dünyayı. Üniversite sınavı sırasında tedbir alınacaktır, aralarda mesafe fazla olur vs. fakat oraya gitmesi gelmesi ayrı bir iş. Ve maske o kadar rahatsız ediyor ki çocuklar nasıl konsantre olacaklar bilmiyorum. Kayıp bir yıl bu yıl. Üzücü.
Sanal ortamlarda müze falan gezip sohbetlerle falan kendimi geliştiremiyorum ben de fiziksel olarak içinde yaşamalıyım kendime katmak için. Yapboza vurdum kendimi. Neyse ramazanda zaten evde olurdum. Şu an tek hayalim arabamıza atlayıp sakin huzurlu bir deniz kıyısı bulmak :)
YanıtlaSilSanal olarak müze gezdim ama dediğin gibi içinde olmam lâzım. Arabaya atlayıp sakin bir deniz kıyısı bulmak çok uzak değil gibi:) İnşallah :) Yazın belki biraz çıkacağız, sonbaharda tekrar kapanacağız gibi görünüyor.
SilBizde Sims kızımın çok sevdiği oyun ,eve gelirgelmez yine indirdi bilgisayara.Hatta geçen gün bir de çocuk yapmış evin içinde dolaştırıyor bir de bana bak artık çocuklu evdeyim diyor ki pek haz etmez aslında çocuklardan. Ben oyunlara saramıyorum çünkü evde iş daha çok mutfak işi bitmiyor.Maşallah iştah yerinde herkesin.Sadece örgü örer oldum bol bol.Kafayı öyle dağıtıyorum.
YanıtlaSilYıllardır ara ara ben de indiririm Sims'i:) Ev inşa etmeli, şehir yapmalı oyunları çok seviyorum.
YanıtlaSilMutfak işleri delirtmek üzere. Kendime boş zaman ayırmazsam iyice çıldırırım:) Örgü örmek de stres atmanın bir yolu.
Bayağı yoğunsunuz demek:)
YanıtlaSilSims'ten dolayı mı? Öyle sayılır:) Şehrimin nüfusu arttıkça yapılacaklar da çoğalıyor:)
SilÇocukluk oyunumuz çok özlemişim geçmiş koktu buralar 😊
YanıtlaSilKeşke ben çocukken de olsaydı:) Geç kaldık biz:)
SilSims'i çok seviyorum, telefondan da oynamıştım bir ara ama bilgisayar gibi değil sanki. Bağımlılık yapıyorlar bende, bıkana kadar oynuyorum. :D Dışarıya uzun zamandır ben de çıkmadım, sadece köye gidip geldim ama sanki herkes dışarıda gibi. Dişçiye gitmem gerek bu ay, implant dişimi takmaları gerekiyor ama erteliyorum. Normal hayata alışmak benim için de zor olacak..
YanıtlaSilgüzel bir uygulama kafa dagıtmaya hayal kurmaya bir bire aynı benim gibi bir zamanlar :)
YanıtlaSilSims bir klasiktir:)
Silheey feriha hanım seni bekliyoooo kikiki :)
YanıtlaSilGeldim, geldim:)
Sil