Geçtiğimiz hafta sonu Orhun'u okuluna yerleştirmek için geldik. Hazır bayram tatili de varken bir süre daha buralardayız. Orhun buraya gelir gelmez, hatta daha yolda kendini iyi hissetmediği için ilk ziyaretimiz önce okula, sonra hastaneye oldu. Üşütmüş. Toparlamaya çalışıyor. Bu dönemde burada olmamız iyi oldu yani. Yaklaşık iki hafta burada kalacağımız için Airbnb'den ev kiraladık. Ev sahibimiz de Tallinn Üniversitesi'nde öğrenci. Şehre uyum sağlamaya başladık. İlk günler Orhun'un okul işleri ve rahatsızlığıyla geçtiği için turistik gezilere yeni yeni zaman ayırıyoruz.
Burası yemyeşil bir şehir. Tarih ve modernizm bir arada. İnsanlar gayet kibar ve ölçülü. Kendilerini ısrarla "az konuşan, duygularını belli etmeyen kişiler" olarak nitelendiriyorlar ve hatta konsolosluktan aldığımız kitapçıkta "Estonlar konuşur mu?" diye bir başlık bile vardı ama bence hiç de abarttıkları gibi bir durum yok ortada.
Ne gerekiyorsa öyle davranıyorlar işte. Asık suratlı değiller. Yardıma hazırlar.
Hatta şöyle bir durum yaşadık: Orhun ilk gün izin almak için okula gitti. Biz dışarıda bekliyorduk. Okula kafeterya tarafından girmişti. Hocaları yemek yiyorlarmış. Orhun'u görünce ismiyle seslenmişler. Görüntülü görüşme yapıldığı için tanımışlar. Yıllarca okuduğu lisenin müdürü, az mevcutlu okulda, ismini ancak mezun olana yakın ezberlediği için bu durum bize alışılmadık geldi:) Üstüne bir de çocuğun hasta olduğunu öğrenince kadın hocalardan biri taksi çağırmış, dışarıya bizim yanımıza kadar geldi ve hastanenin adresini verdi. Yani şimdi nasıl soğuk diyebilirim ben bu insanlara? Ben şu sıra Estonlar'dan daha suratsız duruyorum açıkçası:) Sağlık sorunlarıydı, okul stresiydi derken tüm yaz öyle sıkıldım ki yeni yeni kendime geliyorum. Burada benimle konuşmuşlar konuşmamışlar pek derdim değil yani bu ara. Hey heylerim tepemde. Orhun'a iyi olsunlar yeter. Sınıf olarak da gayet iyiler zaten. Sabah ders başlamadan önce 10-15 dakika herkes birbiriyle sohbet etmek zorundaymış. Ödevleri olduğunda "haydi beraber yapalım" düşüncesindeler.
Sevdim ben bu insanları.
Geçici evimizde yazıyorum bu yazıyı. Burada her yerde ama her yerde internet var ve ücretsiz. Teknolojik açıdan epeyi ileri durumdalar. Türkiye'ye dönünce sık sık Orhun'la karşılıklı kullanacağımız Skype, Estonya'nın buluşu.
Havalar şu an güzel, güneşli. Kışın çok soğuk olacak ama. Bizimki bayılıyor soğuk ülkelere. Umarım umduğu gibi olur, "bak soğuktur ama oralar" diye defalarca hatırlattım:) Allah'tan yurt ve okul binası birbirine çok yakın.
Şimdilik durumlar böyle. Eston Eston takılıyoruz bu ara. Fırsat bulursam yine yazacağım. Olmazsa dönüşte güzel bir gezi yazısı hazırlarım artık.
Daha fazla fotoğraf isteyenleri de Instagram'a beklerim.
İlgili Yazılar:Estonlar Şarkı Söyleyince
Estonya, Tallinn ve Diğer Şeyler
Tallinn'de Neler Tattım?
Suratsız halleri bu ise bize milletçe ne demeli bilemedim :)
YanıtlaSilHaydi bakalım hayırlısı olsun :) Ne güzel bir macera başlıyor oğluş için. Her işi yolunda gitsin.
Suratsız değiller Handancım. Duygularımızı belli etmeyiz diyorlar. Biz maalesef zamanla iyice sinir küpü olduk. Kavgasız, gürültüsüz ortam değişik geldi:)
SilÇok teşekkür ediyoruz güzel dileklerin için.
:) Harika bir 'Eston' bakışı olmuş bu Sezer'cim. Verdiğin iyi haberler tebessüm ettirdi. İlk izlenim çok önemli. Belli ki çok kibar insanlar.Orhun da sevmiş..Gösterilen ilgi, zarif ve yerinde davranışlar hasret kaldığımız şeyler, Orhun'da böylece çok çabuk toparlanacak ve adapte olacaktır. Orhun iyi olunca siz de daha iyisiniz :) Pencerenden manzara ise harika.. Sessizliğe nasıl ihtiyacım var bir bilsen, şu saatte İst. da sabahın köründe penceremden içeriye giren uğultulu sesi tahmin edebilirsin. İstanbul taşıyor artık :( biz bu bayram ist. dayız..Bizim yerimize de bol bol oksijen depolayın..Her şey gönlünüzce olsun Sezer'cim. İyi tatiller ve iyi bayramlar dilerim.Sevgilerimle..
YanıtlaSilİstanbul taştı taşacak hakikaten Esincim. Bayramda İstanbul'da olmak iyi oluyor aslında. Bir nebze sakinleşiyor. Biz ilk defa bayramda şehir dışındayız. İnan ziyaret edeceğimiz hiç kimse evde olmayacak, biz de burada biraz daha kalalım bu vesileyle dedik:)
SilSenin de her şey gönlüne göre olsun zarif arkadaşım. Şimdiden iyi bayramlar...
Orhun'cuğuma ahyırlı ve de uğurlu olsun. Gönlünce olsun herşey yakışıklımın.
YanıtlaSilO mutlu olunca sen de mutlu olacaksın çünkü.
Eston'ları sevdim ben :) Naif insanlar demekki söylenenin aksine.
Güzel bir gezi yazısı yakışır dönüşte sana.
İyi bayramlar diliyorum şimdiden ♥
Evet Şebnemcim, aynen, naifler.Duygularımızı belli edemeyiz demeleri de bu yüzden herhalde. Fakat dediğim gibi abartıyorlar, fazla mütevazılık yapıyorlar bence. Neşelisi de var soğuğu da var. Ortak noktaları ölçülü ve sakin olmaları.
SilÇok çok öpüyorum seni. Güzel dileklerin için teşekkürler. Şimdiden iyi bayramlar...
Sağlıklı, keyifli günleriniz olsun, Okulunuz hayırlı olsun...
YanıtlaSilÇok çok teşekkürler Sevgili Zeugma.
SilSoğuk da olsalar, nazikler bence, önemli olan da bu :)) Fotoğraflar da çok güzeller :))
YanıtlaSilKesinlikle, bayılırım kibar ve ölçülü insanlara.
SilÇok teşekkür ediyorum.
Anca okuyabildim yazını. Biz de bugün döndük malum.
YanıtlaSilBen de hiç soğuk bulmadım insanları. Bizim de hastanede işimiz oldu, bahsetmiştim sana, herkes pek yardımcı idi. Dükkanlarda, müzelerde herkes güleryüzlü, herkes birbirine selam veriyor. Daha ne olsun, ben kimseden fazlasını beklemiyorum cidden:)
Orhun`u tanıdılar demek, bu kadarını beklemezdim:))
Ben daha temmuz başından beri oturup Tallinn fotoğraflarını düzenleyemedim. Yapabilirsem bakalım, belki yazılarımız çakışabilir:))
Çok merak ediyorum senin fotoğrafları, yaz hadi:)
SilTanıdılar vallahi. Orhun daha önce 2-3 günlüğüne gitmişti ya. O zaman da daha danışmada sorarken, devamlı yazıştığı rehber öğretmen yanına gelmiş "beni mi arıyorsun?" demiş. Gideceğini söylememişti halbuki. Görüntülü görüşmede o da vardı. Benim de hoşuma gitti tabii, rahatladım:)
Böyle yemyeşil yerleri gördükçe cennet gibi ülkemizin geldiği durumlara çok üzülüyorum, ama sizin ve oğlunuz adına sevinerek hemen bu kara bulutları dağıtıyorum:)
YanıtlaSil