BUGÜNLERDE...

    Bu aralar yeni yazı giremediğim gibi takip ettiğim blogları da zor bela okuyabildim. Çünkü kardeşim her iki ayağından ameliyat oldu. Çok şükür önemli bir durum değil. Kemik düzeltme ameliyatı. Ama yine de tedirgin olduk tabii. Özellikle annemin ameliyat öncesinde "Hayır, ben istemiyorum. Yaptırmasın. İçimde kötü bir his var. Narkoz almasını istemiyorum" diyerek genel karamsarlığını göstermesi beni nasıl gerdi anlatamam. Ağrıyı, sıkıntıyı çeken kardeşim. Üstelik bir yetişkin. Karar vermişse nasıl karışabiliriz ki? Bize ancak dua edip destek olmak düşer. Annem müthiş endişeli ve inatçı bir insandır, kardeşim de kafasına koyduğunu yapan biri... Ben olsam "Acaba hakikaten ölür müyüm?" diye düşünüp vazgeçebilirdim mesela ama kardeşim umursamaz:) Aslında öyle olmak lazım. Annemle konuştum konuştum, baktım fikirlerinden vazgeçen yok, "Ben artık karışmıyorum" dedim. Fakat her zamanki gibi dayanamadım ve son akşam yine bir telefon trafiğiyle annemi ikna ettim, az buçuk rahatlattım. Neticede 2 gece hastanede kardeşimin başında yine annem durdu. 
Bana yeğenime bakma işi düştü teyze olarak. Çok şükür atlattık ama annem beni 
o kadar etkiledi ki kaç gece uyku uyuyamadım olumsuz bir şey olursa diye korkarak. Yaşlandıkça daha da endişeli oluyor annem. Ne yapacağız hiç bilmiyorum. Şimdi -her ne kadar dilimin ucuna gelse de- "Bak uyandı işte, narkozdan korkuyordun hani?" diye sormak gibi bir hataya düşmemek için çabalıyorum:) Konuyu didiklememek şu durumda en iyisi. 
    Kardeşim iki seksen uzanıyor bugünlerde. Annemle dönüşümlü olarak gidip geliyoruz. Ayağında alçı yerine, dizine kadar saran enteresan aparatlar var. Onun sayesinde temel ihtiyaçlarını karşılamak için ufak ufak yürüyor ama 2-3 hafta daha ayaklarını dümdüz uzatıp oturmak zorunda. Ondan sonra 1-2 hafta da terlikle gezecek. Ameliyatın sonrası daha sıkıntılı yani. Hem hareket kısıtlılığı var, hem düzen şaşması durumu. Benim kardeşim işkoliktir. Çalışanlarını Boğa burcundan seçmen gerektiği söylenir ya, kardeşim de burcunun bu özelliğini fazlasıyla taşır. Çalışmadan duramaz. Ağrıları geçmeye başladı, bugün yarın bilgisayarı eline alır ve evden çalışmaya başlar. Ufak ufak sıkılma alametleri göstermeye başladı. Normalde hafta sonları pek evde durmazlar, o yüzden de sıkılacak ama yapacak bir şey yok şu sıra. Güzelce iyileşsin gezer yine. 
    Bunun dışında iyiyim, hoşum. Bu hengame içinde sinemayı bile ihmal etmedim:) Geçtiğimiz cumartesi akşamı Diriliş'i seyrettik ailecek. Etkileyici bir film. Galiba Leonardo bu sefer Oscar'ı alacak. Çok sürünmüş, çok hırpalanmış, kendini paralamış resmen:) 
    Bende durumlar böyle. Bir de çok üşüyorum:) Hava çok soğuk!