DOSTLUK... SEN YANI BAŞIMIZDA KALIRSIN...

    Bugünlerde nasıl denk geldiyse hayatımın farklı farklı dönemlerinde bana yol arkadaşlığı etmiş birçok dostumla görüşme fırsatım oldu. 

Son  iki haftam dost sohbetleriyle geçti. 

Çocukluk arkadaşım, ilkokul arkadaşlarım, bir zamanlar aynı iş yerini paylaşmış olduğum dostlarım, üniversiteden arkadaşlarım, oğlumun vesilesiyle tanışmış olduğum yeni dostlarım... 

Kimiyle dertleştik, hüzünlendik... 

Kimiyle keyifli muhabbetlere girdik, bol bol kahkaha attık...

Kimiyle geçmişi yad ettik, çocukken ve hatta gençken her şeye rağmen ne kadar mutlu olduğumuzdan bahsettik... 

Kimiyle geleceğe dönük planlarımızı, fikirlerimizi, umutlarımızı paylaştık... 

Resim yazısı ekle

    Bunların hepsi bugünlerde oldu. 

Hepsini dostlarımla yaşadım. 

Ayrı ayrı buluşmuştum, farklı yerlerde farklı zamanlarda görüşmüştüm hepsiyle ancak hissettiğim özünde hep aynıydı.
Çocukluğumdan başlayarak hayatımın çeşitli dönemlerinde benim yanımda oldukları için "minnet", her zaman yanımda olacaklarını bildiğim için "güven", "neşe", "keyif" ve hatta insan olmanın gerek şartı olan "hüzün"

Bu duyguların hepsini arkadaşlarımla yaşadım, yaşıyorum, yaşayacağım... 

Bir de bu arkadaşları muhakkak buluşturacağım:) 

Öyle bir hayalim var. 

Eşimle de paylaşıyorum arada sırada ki o da sıcak baktı bu fikre:) 

Mesela önümüzdeki evlilik yıldönümümüzde uygun bir mekanda bir parti versek diyorum. 

Hem kendi kendimizi kutlasak, hem de eski yeni tüm arkadaşları toplasak:) 

"Hep bahsettiğim falan arkadaş işte bu" diyerek filan  arkadaşla tanıştırsam. 

Eğlensek, coşsak! 

Büyükler ve kardeş hariç akrabalar olmayacak ama:)

Arkadaşlarla olacak. 

Eski ve yeni tüm arkadaşlarla... 

Ay ne güzel olur! :) 

Planlarım arasında kesinlikle var. İnşallah gerçekleştiririz. 

    

Şahsi hayallerime ara verip sözü toparlayacak olursak... 

İyi ki varsınız diyorum dostlar! 

Ve tam da bu aşamada sizlere Nazım'ın güzel dizelerini yolluyorum!

Biz haber etmeden haberimizi alırsın,

Yedi yıllık yoldan kuş kanadıyla gelirsin,

Gözümün dilinden anlar,

Elimizin sırrını bilirsin.

Namuslu bir kitap gibi güler,

Alnımızın terini silersin.

O gider, bu gider, şu gider,

Dostluk... Sen yanı başımızda kalırsın.

Hamiş: Fotoğraf, Orhun'un sınıfça yaptığı Çanakkale gezisinden. Neşeleri çok hoşuma gitti, çok beğeniyorum bu fotoğrafı:)