TATLI YAZI...

    Şu salgın günlerinde evde lahmacundan, hamburgere yapmayı denemediğimiz sokak yemeği kalmadı. Bunlara bir de dondurmayı ekledim. Fakat ne dondurmaydı o! Şahane oldu. Meyveli dondurma yapmak ne kolaymış. Öğrenir öğrenmez denedim. Bilen biliyordur, benim gibi geç kalmışlara tarif vermek gerekir diye düşünüyorum.

    Efendim, işin özünü dondurulmuş muz oluşturuyor. Bir ya da iki adet muzu ve yanına eklemek istediğin meyveyi dondurucuda birkaç saat bekletiyorsun. Donmuş meyveleri güçlü bir blenderdan geçiriyorsun. Hepsi bu! Ben ilk denememde muzun yanına çilek ekledim. Çilekler çok tatlı değildi, biraz da bal kullandım. Makinam güçlü olmadığı için meyveleri önce rondodan geçirdim, ardından blend ettim. Sonuç gerçek meyvelerle dondurma yapan klasik dondurmacılardan alınanların aynısı oldu. 

    İkinci denemede muz ve çileğin yanında nutella kullandım. Onun kıvamı daha yumuşak oldu ama tadı iyiydi. 

    Gerçek meyveyle yapılan dondurmaya bayılırım. Çok yerde bulunmaz. Kokusu çocukluk yıllarımızdan uzanıp gelir. Fabrikasyonun, kimyasalların daha az olduğu uzak yıllardan... O yüzden artık pek dondurma yemem. Kutu dondurmaları sevmem. Ama eski tarz bir dondurmacı görünce kaçırmam. Şu yazıya ekleyeceğim farklı dondurma fotoğrafım var mı diye albümleri karıştırırken aslında epeyi bir hatıra almış olduğumu gördüm. Salgından önceki seyahatlerimize uzandım. Biraz hüzünlendim, biraz keyiflendim. Bakınız, dondurma deyince akla gelen ilk şehirlerden, Roma'dan bir fotoğraf.

   Bir ekim ayında gitmiştik bu kente. Hava serindi ama dondurma yemeden duramadım. Üzerine bademciklerim şişmişti hâttâ. Ama yine de iyi ki denemişim diyorum. Salgının psikolojisiyle "iyi ki gittik, iyi ki yaptım" dediğim çok şey var zaten. Fotoğraftan belli olduğu üzere burası bir kahve dükkanı aslında. İtalyanlar geliyorlar, bir espresso istiyorlar, bar tezgahını andıran bölümde kahveyi bir dikişte içiyorlar ve gidiyorlar. İtalya ve dondurma deyince bir de Sicilya'da yediğim fıstıklı dondurma geliyor aklıma. Fıstık yerel yemişleri olduğu için denemiştim ve gerçekten dolu dolu lezzette bir dondurmaydı.

    Bu fotoğrafta Budapeşte'nin turistik dondurmacısı Gelarto Rosa'dan aldığımız gül dondurmalarımız var. 2019'un sonbaharında çok sevdiğim bir arkadaşımla kız kıza gezdiğimiz Budapeşte'ten... 

    "Gül dondurma yemeden dönmeyelim" diye tutturmuştum. Kaldığımız yere de çok yakındı ama yakın yerler hep son ana bırakılır, nihayet döneceğimiz günün erken saatlerinde tatmıştık dondurmayı. Birimiz çilek-limonu, diğerimiz çilek-çikolatalıyı seçmişiz. Aslında bu dondurmalarla çok daha güzel fotoğraflar çekilir çünkü pek şıklar. Erimesin diye ancak bu kadar uğraşabilmişim.

    Aşağıdaki fotoğrafta da hayatımda yediğim en lezzetli dondurma yer alıyor. Bali'deki meşhur Tukies'ten...

 

    Burası organik hindistan cevizi ürünleri satan bir yer. Dondurması şahane! Hele üzerindeki coconut kuruları yok mu? Onlar da ayrı bir olaydı. 

    Bu da bizim güzel ülkemizdeki bir dondurmacıdan. Ölüdeniz'deki Gelato Bianco'dan... Farklı dondurma çeşitleri var burada. Ölüdeniz'de kaldığımız süre boyunca her gün bir başkasını denemiştim. Tuzlu karameli burada tattım mesela. 

Tatlı-tuzlu karışımını severim ama onu beğenmemiştim. Diğerlerini bayıla bayıla yedim.

    Sıradaki sırf rengi yüzünden alınmış fabrikasyon bir dondurma. Birkaç sene önce "Yılın ilk dondurması" notuyla IG'de paylaşmışım. Önce epeyi bir yemişim ama:) Beylikdüzü'nün marinasındaki Minty Cafe'den. Dondurma idare eder seviyede ama ortam güzel. Marinamızı seviyorum.

    Pek yemem falan diyorum ama her gittiğim yerde denemeyi ihmâl etmiyorum anlaşılan. Dondurmayı sevmeyen azdır sanırım. Tarihçesine bir göz atayım dedim ve internette bu konuda karşıma Algida sayfası çıkınca, "herhalde yanlış bilgi vermezler" diye düşünüp okudum. Burada da Çin'le karşılaştım. Bugünkü haline yakın dondurmanın M.Ö 200'lerde Çin'de bulunduğu söyleniyor. Ana gıdaları olan pirinci sütle karıştırıp karda donduruyorlarmış. Bu yüzyılda acayip acayip şeylerle uğraşacaklarına keşke böyle dondurma gibi icatlarla gönlümüzü fethetmeye devam etselermiş. 

    Aman da pek tatlı bir yazı oldu. Ben bu akşam yine dondurma yapayım. Bu sefer muzun yanına şeftali eklerim.