Geçen sene bu zamanlarda merak sardım çarpı işine. Eski tabirle kanaviçe ya da etamin de diyebiliriz tabii. Yaklaşık 1 yıldır çarpı üzerine çarpı ekliyorum dostlar:) Kendimi durduramıyorum:) Paylaşmak da hoşuma gidiyor açıkçası. İnstagram'a ve Facebook'a ekliyorum yaptıkça ama burada da paylaşayım mı birkaçını?
En son bunu bitirdim mesela. Annemin yeni evi için yaptım. Kendisi son derece zevklidir, evini gayet sade ve modern bir şekilde döşedi ve bu güzel kadın evine çok yakıştı.
Yaz sonunda ailemize yeni bir bebeğin katıldığını söylemiştim. Kuzenimin küçük bebişi Parem'in odası için de bunu işledim.
Şimdi en başa dönüyorum. Mutfağımda Amerikan tarzı masanın üst kısmında boş bir alan var. Boş bir duvar var yani. O kısmı irili ufaklı, renk renk etamin tablolarla doldurmak için başlamıştım bu işe. Tam da böyle... Ufak ufak...
Zamanla üzerine eklemeye başladım. Bu dondurma gibi mesela.
Sonra bu şarap şişesi ve kadehi gibi...
En sonunda bu aşamaya geldim.
Geliştirmişim sanki değil mi? Arada başka ufak tefek yaptıklarım da var mutfak için. Hepsi çerçevelenmeyi bekliyor. Farklı farklı renklerde çerçevelenecekler. Aklımda olan 1-2 tanesini de işleyince hepsini güzelce yerleştireceğim duvara. O zaman da paylaşırım.
Bir de aklıma estikçe yaptığım kitap ayraçlarım var ki onların ufak bir işleri kaldı, tamamlayınca paylaşacağım hepsini.
Desenleri internetten buluyorum. Çoğu şablonsuz oluyor. Yani aynı benim gibi yapıp paylaşmışlar, ben de o paylaşımlardan bakarak çıkarıyorum. Pek akıllı işi değil yani ama çok seviyorum çarpı işini. Çocukken de severdim. Kaptırdım gidiyorum bakalım:) Denemeyenlere tavsiye ederim. Stres atmak için birebir, üstelik çok da keyifli.
bebekli olanı pek güzel. eline sağlık cnm.
YanıtlaSilTeşekkürler Selma!
Silhepsi çok güzel.denesem diye heveslendim resmen.teknikle ilgili bilgi alabileceğim link var mı yazacağın?
YanıtlaSilBence dene. Çok keyifli ve stres atmak için bire bir gerçekten. Tekniği gösteren benim bildiğim link yok maalesef. Şimdi hatırlayamayacağım sitelere bakmıştım zamanında teknikle ilgili ama pek bir şey anlamadım açıkçası. housefulofhappiness.blogspot.com diye bir sayfa var, onu takip ediyorum, çok hoş şeyler yapıyor. Galiba onun eski yazılarından biri teknikle ilgiliydi.
YanıtlaSilKumaş ve ip alıp başla bence, anlarsın. İnce, küçük delikli aldıysan kumaşını (ki sizin o tarafta yaşayan kuzenime ince kumaştan vermişler:)) 2 kat iple yaparsın. Bildiğimiz klasik, eski tip etamin kumaşından aldıysan 3 kat iple yaparsın. Klasik etamin kumaşı daha yumuşak, daha zevkli bence. Çarpı atma işini de kolayına geldiği gibi çözersin.
Ellerine sağlık Sezercim her biri çok güzel olmuş.. Hem görsel hem de ruhsal ferahlık katan güzel işlerden.) sevgiler...
YanıtlaSilTeşekkürler Esin. Çok güzel şeyler yapanlar var, benimki kendi çapımda:)
SilSevgiler.
ne güzelmiş seninkiler. annem de yapıyo bak bi penguen yaptı çok şirin bi de eski amerikan arabaları yaptı. parem ne güzel isim ya. şekerparem diyo musunuz ona.
YanıtlaSil(sen tiyatro ile ilgili yazı yazmıştın o zaman di mi. hani bana yorum yaptın ya, rahatsız edici tiyatro izleyicileri, benden ilham almış olabilirsin demiştin ya, hangi yazındı o sölesene, okuyim tekrar, deep not yazımda)
:)
Şekerparem diyoruz tabii! Ballı tatlımız o bizim:)
SilDiğer konuya gelince... Abartılı bir yorumdu benimkisi ama rahatsız bir tiyatro izleyicisi olduğum için, olur da bir oyuncuyla göz göze gelirsem onu da rahatsız eder miyim diye bir düşüncem vardır (evet saçma ama vardır:)) Senin listende ilk sırada o tarz bir konu görünce aklıma geldi. 25 Aralık'ta yayınlamışım yazıyı."Bir Oyun, Bir Film"
Eski Amerikan arabalarını çok merak ettim bu arada
Sileski amerikan arabaları hazır desenlerden yaaa. nette olmalı. gugıldan bulursun ki.
Silalt alta yan yana bissürü araba işte.
:)
yok bence saçma değil. tiyatro, sinema gibi diil. genelde çekingen insanlar, ki ben de onlardanım, tiyatroda raat etmezler. gözgöze gelmek anlıyom. ama raatsız olcaklarını sanmam. oyuncular tek tek izleyiciler üzerinde durmazlar. yoksa oynayamazlar bence. :)))) o yazıya döncem yine.
Sil:)
Olmazlar da, mesela bir oyunda oyuncu bir yandan rolünü oynuyor, bir yandan da seyirciyi tarıyordu resmen. Meğer birini gözüne kestirip ona saracakmış ilerleyen dakikalarda, belli oldu:) Aman beni sarmasınlar da:)))))
SilBir de hani ilk ayağa kalkıp alkışlayan seyirci vardır. O da ben değilim kesinlikle:))) Ey Allahım ya. Bir oyuncu okusa bunları "sen gelme" diyecek:)
Haftaya Adolf'a gidiyoruz:)
Silçok güzeller sezer hanım ellerinize sağlık ben de heveslendim şimdi. İşten sonra eve gelip yemek faslını geçtikten sonra tv karşısına geçip bir süre sonra uyuya kalıyorum eğlenceli bir uğraş çocukken annem öğretmişti ama elime bir daha almadım :( şimdi görünce acayip bir şekilde istedim yapmayı hadi bakalım :) sevgiler..
YanıtlaSilTeşekkür ederim Dilber Hanım. İnternette o kadar güzel desenler var ki, araştırınca daha da hevesleneceksiniz bence. Kolay gelsin size o zaman:) Sevgiler...
SilBen de çoook seviyorum canım bu çarpı işini. Sen çook ilerletmişsin harikasın. Valla ellerine sağlık hepsine bayıldım. Ben de ufak ufak yapıyorum ama daha tamamlayamadım. Pek çok şeyi bir arada yapmaya kalkınca böyle oluyor işte. Bu çarpıların kalın iple yapılan yastıklarına ve tablolarına da bayılıyorum ben. Ondan daha çok sabır ve emek istiyor göze alamıyorum ama iki adet yastığım olsun istiyorum çok. Bakalım belki Türkiye'ye gelince cesaret edip yaparım. Mutfak için böyle kekler çaydanlıklar çok seviyorum ben de. Güle güle kullan hepsini. Sevgiler:)
YanıtlaSilYastık yapmayı da düşünüyorum, yazacaktım hatta onu da karıştırmayayım şimdi dedim:) Mutfak tablolarım bitince yastık düşünüyorum ben de ama çok karışık olanından yapamam sanırım. Daha sade bir şeyler seçebilirim.
SilÇok teşekkür ederim Tuğbacım. Öptüm seni kocaman.
Ellerine sağlık canım.
YanıtlaSilÇok teşekkürler Tülin Hanım
Sil