ALİ POYRAZOĞLU VE BORUSAN İSTANBUL FİLARMONİ ORKESTRASI

 
    Dün akşam anne-oğul Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası'nın (BİFO) özel konserindeydik. BİFO, 2006 yılından beri gerçekleştiriyor bu özel konserleri. Her yıl değişen "konuk şef" yönetimindeki Borusan Filarmoni Orkestrası sanatını icra ediyor, bizler büyük bir keyifle dinliyoruz onları ve konserin geliri yetenekli genç müzisyenlerin yurt dışındaki eğitimleri için kullanılıyor. Fikir güzel, amaç güzel, orkestra güzel, konser güzel...
    Bu yılki konserin konuk şefi ünlü tiyatro sanatçısı Ali Poyrazoğlu'ydu. Bizet'nin Carmen Operası'ndan seçtiği bölümleri yönetti. Aralarda o güzel sesiyle ve esprili tavrıyla Carmen'i anlattı. Konu günümüzde iktidarın sanata bakışı ve tavrına gelince esprili halinden eser kalmadı. Deyim yerindeyse verdi veriştirdi. Yılların tiyatro sanatçısı olarak çoook haklıydı. Ayakta alkışlandı uzun uzun.

    
    Carmen çok keyifli bir eser. Ali Poyrazoğlu'nun anlatımıyla daha da keyifli oldu. Orkestra zaten çok iyi. Muhteşem bir gece yaşadık. Projenin önceki bursiyerlerinden kemancı Nihat Ağdaç'ı dinleme fırsatı bulduk. (Emekler boşa gitmemiş.)
    Borusan, sanatçı adayı gençlere verdiği destekle, Beyoğlu'nda açmış olduğu sanat merkeziyle, müzik kütüphanesiyle, basılı yayınlarıyla, benim çok çok sevdiğim Rumelihisarı'ndaki Perili Köşk Çağdaş Sanat Müzesi'yle Türkiye'nin en önemli sanat banilerinden biri olmuştur. Tebrik etmek lazım, etkinlikleri takip etmek lazım.

   
   Orkestra Borusan sposorluğunda çaldı, biz babamızın sponsorluğunda dinledik:) Bizim evin sanatseverleri Orhun ve Sezer ikilisidir. Biz anne-oğul sergilere, müzelere, tiyatrolara gideriz, babamız destekler. Bazen bizimle geldiği de olur ama. Hakkını yemeyeyim. Gerçi onu da genelde ben ayarlarım "bak sen bunu seversin" diye:)  Bizim evde Amerikan müziğini dinleyen 41 yaşındaki babadır; klasik müzik, caz, blues, ortaçağ ve rönesans müzikleri dinleyen,  hip hop, R&B vs. müzikten hiç hoşlanmayan 15 yaşındaki çocuktur:) İlginç ama böyle. Herkesin huyu, zevki farklı. Yapacak bir şey yok. Bu konuda Orhun'la kafamızın uyuşması daha önemli. Çünkü o genç. Yarının yetişkini. Çevresine duyarlı, sanata duyarlı, belli bir genel kültüre sahip, gündemden haberdar bir insan olacak ki kendi çocuklarını da o şekilde yetiştirebilsin. Biz bu konuda şanslıyız çok şükür. Konserde dikkat ettim, tüm parçaları biliyordu ve mırıldanarak eşlik ediyordu, ayağıyla tempo tutuyordu:) "Çünkü ben ona daha anne karnındayken Mozart dinlettim" diyemeyeceğim çünkü öyle bir şey yapmadım:) Bazı şeyler zorlamayla olmaz. Öncelikle örnek olacaksın. Tabii bir de çocuğun içinde olacak. Su akacak yolunu bulacak.
   Uzun lafın kısası... Güzel bir geceydi. Hayatımızı güzelleştiren hoşluklar bunlar. Çoluğumuzla çocuğumuzla yaşayacağımız nice keyifli günlerimiz olsun efendim!