66

    Dün yine şehit haberleriyle uyandık güne. Bütün gün içimden hiç bir şey yapmak gelmedi. Uyuşturulmuş gibi geziyoruz işte. Gazetelere bakarken bir de Milli Eğitim Bakanı'nın "66 aylık çocuklarınızı okula göndermeyin" kampanyası hakkında söylediklerini okudum, tam oldum. Bu kampanyayı destekleyenler laikçiler ve PKK yandaşlarıymış. (Laikçi diye bir kavram olduğunu da ilk kez bakandan öğrenmiş oldum. İnsan her gün bir şeyler öğreniyor işte.) 

    Bu tartışmalar aklıma bir zamanlar okumuş olduğum bir araştırmayı getirdi. Nereden okuduğumu ve hangi ülkede yapıldığını şimdi hatırlayamıyorum ama bu 4+4+4 sistemi ortaya çıkmadan önceydi. 5 yaşında ilkokula başlayanlarla, 6 yaşında başlayanlar arasındaki ileriye dönük farkları ortaya koyan bir araştırmaydı. 5 yaşında ilkokula başlamış olan bir grup insanla, 6 yaşında başlamış olan bir grup insanın yetişkin hayatları incelendiğinde; 2.grubun yani 6 yaşında okula başlayanların 1.gruba göre hem iş hayatında, hem özel hayatlarında  daha başarılı oldukları görülmüş. 5 yaşında okula başlayanların birçoğu ise maaşlarının miktarına kadar diğerlerinden daha geride kalmışlar. Bazı tipler vardır "ay benim çocuğum çok akıllı, şimdiden 2'şer 2'şer sayıyor, bilmemkaçla bilmemkaçı topluyor. Biz o yüzden erken okula vereceğiz" diyen. (Ki benim yakın çevremde de var.) 

    

Ben her zaman gerek okuduklarımdan yola çıkarak, gerek gözlemlerimle, veya içgüdülerime dayanarak bu fikre karşı oldum. Bir kere eğer ekstra bir durum yoksa her çocuk akıllıdır. Ne verirsen alırlar. Bizden daha kolay öğrenirler. Aslında ilgilenildiği takdirde her çocuğun kolaylıkla öğreneceği şeyleri kendi kendine biraz daha erken öğrenen çocuklar olabilir. Bazı anne babalar bu durumu abartırlar. Tamam abartsınlar. İsterlerse ve kaldırabileceğini düşünüyorlarsa çocuklarını erken yollasınlar okula. Ben yollamam. Yollamadım. Benim oğlum Aralık 1997 doğumlu.              3 hafta sonra doğsaydı 1998 yılında doğmuş olacaktı. Biz o yüzden 1997 doğumluların ilkokula başladıkları yıl okula yollamadık. Zeka konusunda hiçbir şüphemiz yoktu çok şükür. Tek ayak üzerinde 10 sn.durabiliyordu ve 5-6 kez top sektirebiliyordu üstelik:))) Fakat duygusal ve sosyal olarak bir sonraki yıl okula başlamasının daha iyi olacağını düşündüm. Çocuğumun çocukluğunu doya doya yaşamasını istedim. 2 yıl anaokuluna gitti. Ve 1998 doğumlu arkadaşlarıyla okula başladı. Arkadaşlarının birçoğu ondan sadece 3-4 ay büyüktü. İyi ki de  öyle yapmışız. Hiç pişman olmadık. Çok başarılı bir öğrenci oldu, arkadaşlarıyla hiçbir zaman problem yaşamadı. Bu yıl liseye başlayacak. İngilizce sınavını da geçtiği için hazırlık sınıfını okumayıp direk 9.sınıfa başlayacak. Yani ne oldu? Yıllar sonra 1997 doğumlularla aynı sınıfta buluşmuş oldu:)

   Başka anne babalar benim düşünmeyebilir. Ben biraz da duygusal yaklaşıyorum olaya. İnsan bir kere çocuk olur. Ve çocukluğunu doya doya yaşamalıdır. Her şeyin bir zamanı var. Okul hayatını erkene çekmekteki bu ısrar niye? Okullarımız, öğretmenlerimiz ne kadar hazır bu yeni duruma? Konuyla ilgili araştırmalar varken, pedagogların söylemleri farklıyken yapılan bu zorlamaya karşıyım. Açıkçası ben olsam 66 aylık çocuğumu ilkokula başlatmamak için rapor alanlardan olurdum. Çocuğum "gerizekalı" olmadığını bildiğim halde(!)