John Berger'ın şu sözlerini okudum bugün: "Hiç kimse gökyüzüne, güncel bir korkusuna ya da beklentisine ilişkin bir dilek tutmaksızın bir dakikadan daha fazla bakmaz". Okudum, düşündüm.
Sahiden de öyle. En huzurlu anlarda dahi gökyüzüne baktığımızda aklımıza türlü düşünceler üşüşür, dilekte bulunurken buluruz kendimizi. Bu ara güncel korkularımız ve beklentilerimiz o kadar fazla ki o bir dakika araya bile yer yok, dualarımız çok. İnsanca yaşamak isteyenler ve bunu engellemek için elinden geleni yapanlar... Dün olduğu gibi bugün de... Bir gün biter mi acaba? Devran döner mi?
İnsan hiçbir şey düşünmeden göğe bakabilir mi?
Hiç bir şey düşünmeden durmak mümkün olsa keşke....
YanıtlaSilÇok zor ..
YanıtlaSilHiç bir şey düşünmeden durmamız pek mümkün değil sanirim... boşluk bize uymaz
YanıtlaSil"İnsanca yaşamak isteyenler ve bunu engellemek için elinden geleni yapanlar" İşte meselenin aslı. İyiler ve kötüler yani. Bazen tek bir kötü bütün dünyaya yetebiliyor, değil mi? İşin fenası, kötülere tapanlar tarih boyunca hep var olmuşlar:(
YanıtlaSilAklıma gelmişken şunu bırakayım buraya https://youtu.be/E_4tjhX40P8
Sevgiler Sezer...
Her sabah bugün hiçbir haber izlemeyeceğim, hirbir şey okumayacağım diyorum, sanki kaçmak bir çözümmüş gibi... Sanki ben görmesem okumasam yaşanmayacakmış gibi... Bir tarafta yitip giden canlarımız diğer tarafta arafta bırakılan en çok da çocuklar...
YanıtlaSilİyileşmemiz, iyileştirmemiz lazım ama nasıl bilmiyorumn
ne kadar az bakıyoruz göğe...
YanıtlaSilinşallah :)
YanıtlaSilsürekli endişe taşıyoruz. başkalarının acısını yaşıyoruz. bazen tüm bunlardan sorumlu olanların nasıl böylesine rahat olduğunu düşünüyorum çok çabalıyorum anlayabilmek için ama olmuyor.
YanıtlaSilBelki devran hiç dönmeyecek. İnsan böyle bir şey belki de. Bireysel gelişme ve iyileşme elimizden gelen sadece.
YanıtlaSilBir gün
YanıtlaSilÇok bunalırsan
Denizin dibinde
Yosunlara takılmış gibi
Soluksuz
Sakın unutma gökyüzüne bakmayı
Gökyüzü senindir
Gökyüzü herkesindir
Zülfü Livaneli
inşallahın bu kadar umutsuzca söylendiği zamanları yaşıyoruz ne yazık!
YanıtlaSilEn iyi çocukluğumuzdaki gibi geçip giden bulutları bir şeylere benzetmeye çalışarak bakmak göğe. Bulut yoksa, bakılmıyor öyle uzun uzun zaten.
YanıtlaSilEvden dışarı çıkmaya başlayınca kısmetse bunu deneyecem, uzun uzun gökyüzüne bakacam.
YanıtlaSilDünyanın akışına hiç bir şey karşı koyamaz. Devran dönecektir.
YanıtlaSil