Fotoğrafın altına şöyle yazmışım:
"Yaz başında açılan bavullar yine toplandı. Eksikler tamamlandı. Tecrübelerimizi de yanımıza alıp, bu sefer daha bilinçli gittik Orhun'un okul şehrine. Yerleştirdik, döndük. Gidip gelmelere, işe güce alışılır da özlem duygusuna alışmak zor. Neyse ki onun da sevgiden kaynaklanma gibi kurtarır bir tarafı var. İyi anne ve iyi baba olmak, çocuğunun kendi kanatlarıyla uçmasına izin vermeyi ve bu sırada yaşadığın endişeyi ona olumsuz şekilde yansıtmamayı gerektirir. Onu çok sevdiğini ve düşündüğünü, özlediğini hissettirmekle birlikte bu duyguları baskı aracı yapmamayı gerektirir. Biraz kendi kendime kafayı yiyeceğim günlerdeyim yani:) Toparlarım:) Çocuklar büyüyorlar ve kendi yollarını çiziyorlar. Bu aşamada kendini yalnız hissetmemek için kendine ait sosyal hayatının olması, meşguliyetlerinin olması çok önemli. Orhun doğduğundan beri nasıl 7/24 ilgide kaldığımı bilir yakınlarım. Bu arada kendime ait bir dünya yaratabildiğim için şanslı ve -mütevazı olamayacağım- çokça da becerikli sayıyorum kendimi. Herkese şiddetle tavsiye ederim. Çocuk, aile, arkadaşlar hep var olsunlar, çok olsunlar. Ancak sen de kendi içinde çok olmalısın. O zaman her şeyin daha dengeli, daha huzurlu olduğunu göreceksin"💕🍀
Orhun, az dersi kaldığı için bir süre yanımızda. Hasret günlerine daha birkaç ay var. Anladım ki bu gidip gelmeler zor ama fazlasıyla öğretici. Bir de... Doğru kullanınca sosyal medya epeyi sevimli :)
Ne kadar hoş cümleler... Çok sevdim.
YanıtlaSilÇok teşekkür ediyorum. Sevgiler Ecehan...
SilTek çocuk yapmak pek de iyi fikir değilmiş :) İki taneye ne kadar bakarmışım bilmiyorum. Sanırım süper anne olacağım diye kendimi paralardım. O yüzden ikinciyi yapmadık. Çok zor, bize zaman kalmaz diye. Şimdi o bir tanenin gözünün içine bakıyoruz işte. :)
YanıtlaSilYazıyı sanki bana yazmışsın gibi, sadece benim için. Öyle hallerden geçiyorum. Okul da açılıyor artık. Okulların açılıp da sabahın altısında kalkmaya da hazır değilim. Ben bu yazdan hiçbir şey anlamadım ve tekrar yazın başına dönmek istiyorum.
Çok öpüyorum seni.
:))) Bu ikinci çocuk konusu aklıma geldiğinde hemen uzaklaştırıyorum :) Eskiden 4-5 tane çocuğum olsun isterdim. Sonra nasıl böyle oldu ben de anlamadım:) Dediğin gibi kendimi beş kat paralardım. Çok abartıyordum. Biraz rahat olmak gerektiğini öğrendim. Ama son yıllarda, şu sağlık olaylarını yaşarken düşüne düşüne öğrendim. Derin bir konu. Bir gün karşılıklı konuşuruz inşallah. Hayat! Her dönemi kendi içinde değerlendirmek zorundayız. Neyse ki Orhun da "Boşuna üzme kendini, illâ kardeşim olsun gibi bir istek içinde olmadım hiç. Zaten Nisan var" diyor:) Aslında çok şahane bir abi olurdu. Küçüklere karşı inanılmaz merhametli. Ancak dediğim gibi o zamanki psikolojim bambaşkaydı. Kendimi zorlamak iyi olmayabilirdi. Az oldu öz oldu :) Ne yapalım? Torunlarımız olur inşallah:)
SilSenin şu sıralardaki ruh halini öyle iyi anlıyorum ki Özlemcim. Toparlarsın, hepiniz için en iyisini yaparsın. Eminim. Yeter ki sağlıklı, keyifli gitmeler gelmeler olsun. Aslına bakarsan güzel bir hareketlilik bu. Seni çok çok öpüyorum.
Olmuş mu o kadar? Alıntıladığın yazını okuduğumu hatırlıyorum mesela. Tallinn'i özlediğimi fark ettim birde.
YanıtlaSilDaha önce okuduysanız burada da paylaşmışım demektir Tülin Hanım:) Hatırlayan arkadaşlarım bu çift dikiş için gerçekten kusura bakmasınlar:)
SilTallinn özlenmez mi? Orhun okulu bitirince biz de çok özleyeceğiz.
Bu aralar nedense ben de daha sık geçmiş anılarımı düşünüyorum. Eğer bağımlı duruma geçmezsek sizin dediğiniz gibi sosyal medya güzel :)
YanıtlaSilHatırlayacak güzel anılarımız olsun. Sevgiler Gamze...
Silbazı detaylar ne bileyim kokular, sesler, içinde yüz olmayan fotoğraflar nasıl da yaşadığımız o ana götürüyor bizi.
YanıtlaSilİşte bu yüzden fotoğrafları ara bastırıyorum ve çıkarıp çıkarıp bakıyorum:)
SilÇok güzel bir yazı!!!
YanıtlaSilSevgiler İrem...
SilSezer'cim o yazını hatırlıyorum. Orhun'un ilk okul yıllarını, tatlı telaşlarınızı...bloglar bu yüzden iyi ki var. Güncel tarihimize not düşüyoruz. Tüm mecralar silinir gider ama bloglarımız hep baki kalır. Esiri olmamak kaydıyla, sosyal medyayı yerinde kullanınca faydalı. Değilse egoların şiştikçe şiştiği, bağımlılıkların tavan yaptığı, hastalıklı bir saha!. eğlenceli de aslında:)) insan denen beşer işte!. durmaz şaşar!. Bak ne güzel 'facebook' sana bir hatırlatmada bulunmuş :)) rahmetli Gülsen Hoca, bu mecraya 'feysbok' derdi:) Görürdü çünkü neyin çıktığını!. söz uçuyor, yazı kalıyor. Fotoğraf karelerinde de değişimleri, 'daha dün gibi' dediğimiz, yılların izlerini görebiliyor insan. Fotoğraflarımız da bu yüzden özellikle kendi özelimizde ve güncelimizi kayıt altında tutmak için çok güzel. Yerinde, dengeli ve doğru kullanınca. Özeli, geneli bilince güzel :)) Sıkıntılı durumların hepsi, abartı ve aşırılıklarda!. Dünya hızla değişiyor. Başdöndürücü bir hız her alanda. Araç bile hız yapınca bir yere tosluyor!. Oysa zaman hepimiz için çok kıymetli. Hele ki, sevdiklerimizle birlikte olduğumuz anlar ig de bilmem kaç beğeni almanın sanal hazlardan çok daha kıymetli. İg'le ilgili aldığın 'sınırlılık' kararını onaylıyorum. "Sildim" derken, tamamen mi sildin, yoksa mecazi anlamda mı sildin onu bilemedim? Hayırlısı olsun :)
YanıtlaSilOrhun'a başarılı bir eğitim yılı diliyorum. Ve anılar biriktireceğiniz daha nice nice güzel yıllar... Sevgilerimle Sezer'cim.
Sözlerinde haklısın Esincim. Instagram'ı tam kapatamadım, dediğim gibi birbirine bağlı hesaplar var. Diğerlerine ne olacağını bilemedim. Teknik konuları halledemedim yani. Telefonumdan sildim ama. Girmiyorum. Eksikliğini de hissetmiyorum açıkçası.
YanıtlaSilGüzel dileklerin için teşekkür ederim. İyi ki varsın tatlı Esincim benim.
Uzun zamandır bende sosyal medya hesaplarımda kısa pas atıyorum. Bir an sezer instgarmını mı sildi yoksa diye endişelendim ama hala oradasın sevindim buna :))
YanıtlaSilTalinn e gidişiniz, senin telaşların daha dün gibi. Zaman ne çabuk geçiyor, her defasında şaşırıyorum.
Orhuncuğumun tatilinin devam edişine sevindim. Öpüyroum çokça sizi ♥
Sildim say Şebnemcim:) Google hesapları birbirine bağlı olduğu için tamamen kaldırmayı teknik olarak beceremedim. Ama telefonumdan sildim.
SilOrhun bir süre burada. Az dersi kaldı. Çook teşekkürler Şebnemcim. Benden de kocaman öpücükler ♥
Fotoğraftan bile evin enerjisini hissettim :)) Anne - baba açısından bakamasam da genç olarak serbest bırakmanın gerekliğine inanıyorum. Özlem içerse de kendi başına çabalamak da ayrı bir zevk :))
YanıtlaSilÇabalamayı öğrenmeden olmuyor. Destek zaten her zaman arkanızda:)
SilSevgiler, öpücükler...
Ah anılar insana tebessüm ettiriyor :)
YanıtlaSilHep tebessüm ettiren anılarımız olsun :)
SilORHUN'A BAŞARILAR DİLERİM.
YanıtlaSilÇok teşekkürler!
SilAnne- baba olmak kolay değil. Allah kolaylık versin. Orhun’a başarılar :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ediyorum:) Sevgiler...
SilÇok güzel yazmışsınız, evlat hasreti zor ama dediğiniz gibi bağımsız olmaları da lazım, Orhun'a başarılar :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ediyorum, çok naziksiniz. Sevgiler...
Sil