KATHE KOLLWİTZ, GEÇMİŞTEN BUGÜNE DİNMEYEN ENDİŞE

    Zordur anne olmak... Dünyanın en güzel duygusudur ama zordur. Korumak, kollamak istersin evladını; kötülükler ona ulaşmasın istersin. Tedirgin yaşarsın her daim. 
    Alman dışavurumcu ressam, heykeltraş, gravür sanatçısı Kathe Kollwitz de böyleydi. Her şartta yoksulların, işçilerin, ezilenlerin yanında yer alan ve toplumsal gerçekçilikle duygusallığı harmanladığı eserlerinde daima onlara yer veren bu güçlü kadının bir korkusu vardı. Çocuklarını kaybetmek... Bu yüzden anne ve çocuk teması sıkça yer alırdı eserlerinde.  

        Toplumsal duyarlılığı fazlasıyla gelişmiş bu duygusal sanatçı, doğal olarak savaşa da karşıydı. Savaş karşıtı afişler tasarlardı. Fakat talihsiz bir zamanda doğmuştu çağdaşları gibi. Her iki dünya savaşını da yaşadı. Ve en büyük korkusu başına geldi. Gönüllü olarak askere giden oğlu Peter, 1.Dünya Savaşı'nda hayatını kaybetti. Henüz 18 yaşındaydı. Bundan sonra savaş karşıtı hareketlerini arttırdı. "Milyonlarca genç ve Peter ihanete uğradı" diyordu. Anne ve ölü çocuk teması, çocuklarına sarılmış anne figürleri daha da çoğaldı eserlerinde. El ele verip çocuklarının üzerine kapanmış anneler yaptı. Bu anneler çocuklarını tüm kötülüklerden korusunlar istedi. Tıpkı Tower of Mothers adlı eserinde olduğu gibi.

    

Babaları da unutmadı Kathe. Hep "anne" deriz böylesi durumlarda ama babaların acısını görmezden gelmek vicdanlara sığmaz aslında. The Grieving Parents isimli heykel çalışmasında acıyla öne doğru eğilmiş annenin yanına üzüntüden kaskatı kesilmiş, boşluğa bakan babayı yerleştirdi. Bu eser bugün Belçika Askeri Mezarlığı'nın girişinde yer almaktadır ve ön kısımdaki tabelada "Burada Almanya'nın en iyi gençleri yatıyor" yazmaktadır.

    Savaş karşıtı sanatçı Kathe Kollwitz, 2.Dünya Savaşı'nın bittiğini göremeden 1945 yılında hayata gözlerini yumdu. Üstelik ne acıdır ki diğer oğlundan olan torununu da bu savaşta kaybetti. Belki yaşayacaklarını en başından hissetmişti Kathe ve korktuğu kehanetlerin gerçekleşmemesi için elinden geleni yapmaya çalışmıştı. Ondandı tüm çabası, direnişi... Oysa ki insanoğlu var olduğundan beri, düşmanlığı keşfettiğinden beri ülkeler savaşıyordu, politikacılar hırsları uğruna gençleri, çocukları birer birer harcıyorlardı. Yanlış yerde, yanlış zamanda yaşıyor olduğunu düşündü belki. 
Tarih boyunca aynı şeyi düşünen tüm masum insanlar gibi...     


(Görseller:www.moma.org
                   www.plough.com
                   www.kathe-kollwitz.de/museum)