ADIMLA BİN YAŞAYAYIM!

    İlk ismim Sezer, ikinci ismim Eser. Sezer Eser...Bazen annemin ve babamın nasıl olup da bana iki adet erkek ismi koyduğunu düşünmeden edemiyorum. Hatta düşünmekle kalmayıp bunu sık sık kendilerine sormuş bulunmaktayım. Henüz net bir cevap alabilmiş değilim. Rivayete göre olay şöyle gelişmiş: Malum 35 yıl önce bebeğinizin cinsiyetini doğumdan önce öğrenme imkanı yoktu. Anneciğim ilk çocuğuna (yani bana) isim düşünürken, "Sezercik" filmlerinin de etkisiyle Sezer ismini de seçenekler arasına katmış. "Erkek çocuğuna da uyar, kız çocuğuna da" diye belirtmeyi de ihmal etmemiş. Ben doğduğumda hastanede belge hazırlamak için bebeğin adı sorulmuş ve Teyzeciğim de "annesi galiba Sezer istiyordu" demiş. İsmim öyle yazılmış ve kabul görmüş. Daha sonra Babacığım nüfus kağıdı çıkartırken, nasıl düşündü bilinmez, Sezer'in yanına Eser'i eklettirivermiş. Dediğim gibi bazen "Neden bana Sezer gibi genelde erkeklerde rastlanan bir isim koydunuz? Hadi onu koydunuz, Eser gibi ikinci bir erkek ismini niye eklediniz? Üstelik niye iki isim verdiniz ki?" diye sızlandığımda, "Aslında Burcu ve Pınar'ı da düşünmüştük" gibi sözler sarfettikleri gibi "Ne varmış senin isminde?" diye devam ettiler. (Ben de sızlanmaya devam ediyorum o ayrı...) Üstelik bence gereksiz uzunluktaki bir ismi ilk çocuklarına reva gören aynı zihniyet, ikinci çocuklarında farklı bir tutum izleyerek kardeşime "Aslı" gibi gayet kısa ve net bir isim seçmiş. Aslı... Aslı Gür... Bu kadarcık...
    Her neyse... Sezer Eser Gür olarak okula başladım. Ve tüm okul hayatım boyunca kimi zaman Sezer, kimi zaman Eser olarak anıldığım gibi, şahsıma verilmiş olan çeşitli belgelerde ve diplomalarımda S.Eser Gür, Sezer Gül, Sezer Eser Gül gibi isimlere rastladım. Ama içlerinde en yaratıcı olanı Sezer Esergül idi... Bu bir Teşekkür Belgesinde yazmaktaydı ve belge hala bende duruyor.
    Tabii yıllar geçti ve ben evlendim. Yani ne oldu? Resmi olarak eşimin soyadına sahip oldum. Peki nedir bu soyadı? "Perker"... Hey Güzel Allahım!!! Olduk mu sana Sezer Eser Perker... Er!Er!Er!... Bu derece maskülen bir ismi duyan herhangi birinin zihninde, herhangi bir kadın imajı belirebilme ihtimali acaba yüzde kaçtır? Haydi bunları geçtim diyelim, Perker'i bir kerede anlayan insana henüz rastlamadım. Artık ya Sezer Eser Peker'im, ya da Sezer Eser Berker'im... Kardeşim arada "r" var!!! Ayrıca "B" değil, "P"!!!
    Tabii bir de evlilik soyadının yanı sıra orjinal soyadını kullanma durumu da var. Bu konuda da durumum şu: Sezer Eser Gür Perker... İspanyol soylusu mübarek! Bunu imkanı yok tek seferde anlayan çıkmaz. Ve maalesef ikisini bir arada kullanmayı tercih etmedim. Facebook'ta sayfa açarken bile "Acaba ismimi ne yazsam?" diye düşündüm uzunca bir süre. En sonunda nüfus kağıdımda olduğu gibi yazmaya karar verdim. (Ümitsiz olmama rağmen bu şekilde ilkokul arkadaşlarıma ulaşmayı bile başardııııım! Çünkü ilkokul arkadaşlarım Eser'i bilmezler.)
    Velhasılıkelam sıkıntım büyük(!) Şu küçücük yazıda geçen isim kombinasyonlarına bir göz atılırsa, bu yaşıma kadar kaç değişik şekilde anıldığım ortaya çıkar ki muhakkak unuttuklarım da vardır. (Nitekim geçenlerde telefonda konuştuğum bir TTNet görevlisi arkadaş bana hepsini kombine ederek "Seper Hanım" dedi. Bunu atlamak olmaz.) Yani nedir bu yazının ana fikri? Kız çocuklarına kız ismi, erkek çocuklarına erkek ismi koyalım. Ve ikinci bir isim istiyorsak -ki bence son derece fuzuli- lütfen iyi düşünelim. Çocuklarımızın hatırına yani...Lütfen...Rica edicem...(!)(!)(!)