BİRAZ ALMANYA, BİRAZ HOLLANDA, ÇOKÇA DOSTLUK...

   

    
    Bundan önceki yazımda küçük bir Almanya seyahati gerçekleştireceğimizden bahsetmiştim. Zaman o kadar çabuk geçiyor ki gezimizi tamamladık da tatlı anılarla yaşamaya başladık bile. Olayın turistik yönüne önümüzdeki günlerde yer vereceğim. İşin duygusal boyutuyla ve genel bir girizgahla başlamak istedim. 
    Daha önce belirtmiş olduğum gibi, Almanya tercihimizin sebebi hem daha önce bu ülkeyi görmemiş olmamız ve sevgili arkadaşım Ayşe'nin orada yaşıyor olmasıydı. Kendisiyle hep konuşuyor olduğumuz planı nihayet hayata geçirdik ve Almanya'da buluştuk, ailelerimiz de tanışmış oldu. Şahane günlerdi. Bizi daha ilk anda havaalanından alarak tatilimiz boyunca hiç yalnız bırakmayan arkadaşıma ne kadar teşekkür etsek az gelir. Sadece geceleri uyumak için otelimize gittik, onun dışında her an beraberdik. Bizi samimi misafirperverliğiyle ağırladı, gezdirdi, yedirdi, içirdi. Eşiyle ancak üç gün sonra tanışabildik ve gördük ki o da aynen Ayşe gibi dost canlısı bir insan. Ha bir de Ayşe'nin efendi ve yakışıklı oğlu Cem'i unutmamak gerekir:) Bayıldım. Keyifli sohbetler ettik, vaktimiz yettiğince gezdik. Amsterdam'a bile gittik. Arkadaşım üşenmedi 2,5 saatlik bir yolculukla Amsterdam'a götürdü. Gerçi yolda sohbet ederken zamanın nasıl geçtiğini anlamadık. Daha önce de bahsetmiştim, Hollanda'yı çok seviyorum. Rotterdam ve Eindhoven'da bulundum ancak Amsterdam'ı görmemiştim. Amsterdam'a bayıldım, Hollanda'ya bir kez daha aşık oldum. Bu ülkede kendimi ilginçtir çok rahat hissediyorum. Amsterdam'da kanal turu yaptık, Anne Frank Müzesi'ne girdik (çok kalabalık olduğu için Ayşecim biletleri önceden internetten satın almıştı), lezzetli waffle'lar yedik. Harika bir gündü. 
    Arkadaşlarımız Dortmund'ta yaşıyorlar. Buraya direkt uçuş olmadığı için Köln'e uçmuştuk. Öğlene doğru orada olduğumuz için o gün uzun ve sıkı bir geç kahvaltının ardından Köln'ü gezdik. Çikolata Müzesi'ni ziyaret ettik. Hem göze, hem buruna hitap eden enfes bir müzeydi. Şehrin merkezi muhteşem Köln Katedrali'ni gördük. Diğer günlerde Dortmund'u gezdik, Westfalenpark'ta yürüyüş yaptık, televizyon kulesine çıkıp şehre tepeden baktık, Bira Müzesi'ni ziyaret ettik. Biraz da alışveriş yaptık:) Dayanamadık, çeşit çeşit çikolatadan tut soslara, hardala kadar ıvır zıvır bir sürü şey aldık. Bir de arkadaşlarımızın yanımıza hediye olarak verdiklerini ekleyince fazladan bir bavul almak durumunda kaldık:) Fakat tabii şöyle bir durum da var, aldığımız bavul Türkiye'dekilere göre çok çok ucuzdu kaçırmak istemedik. Her şeyi rahat rahat sığdırdık böylece. Ben ki alışverişten hakikaten hoşlanmam, Hollanda'nın marketlerindeki çeşitliliğe bayılmıştım, buna bir de Almanya eklendi ve alışveriş kaçınılmaz oldu. 
    Dönüşümüz yine Köln'den oldu fakat bir gün gecikmeli olarak. Biletimizin olduğu gün ve saatte havaalanına gittik ve o gün uçaklarda hiç boş yer olmadığını öğrendik. Eşim THY çalışanı olduğu için Pas yolcusuyuz. Yani oldukça indirimli uçuyor olmamız müthiş bir avantaj, en son bizim binecek olmamız bir dezavantaj. Öncelik her zaman normal yolcunun. Çalışanların arasında ise kıdem sırası gözetiliyor. Her neyse, bizim yerimiz de müşteriye satılmış neticede. Köln'de bir gece konaklamak zorunda kaldık. Hem o hafta fuar olduğu için uçaklar doluymuş, hem de karnaval zamanı olduğu için tatilden yararlanan Türkler Türkiye'ye geliyorlarmış. Biz giderken bunları hesap edememiştik tabii. Ertesi günü öğlen uçağına son anda bindik ve ülkemize döndük. Aslında o gece Köln'de kalmamızın hoş bir güzelliği oldu, karnaval nedeniyle farklı, eğlenceli bir akşam yaşadık. O gün Kadınlar günü karnavalı varmış. Çocuklara eşler bakarmış, kadınlar dışarı çıkıp eğlenirlermiş, bazı etkinlikler kadınlar için ücretsizmiş. Sadece kadınlar eğlenmiyorlardı o gece. Kadın erkek herkes dışarıdaydı. Herkesin üzerinde farklı farklı kostümler. Kimi az süslenmiş, kimi çok abartmış. Sokaklarda tavşanlar, kunduzlar, korsanlar, palyaçolar, hemşireler, askerler... Envai çeşit şapkalar... Daha neler neler... İnanılmaz bir ortam vardı. Havaalanında bile çalışanlar farklı makyajlarla, farklı kostümlerle geziyorlardı düşünün. Nasıl gülümseten bir durum. Ayşe ve eşi de gece geç saatlere kadar bizimle kaldılar. Arabayı kalacağımız yerin önüne park edip tramvayla şehir merkezine geçtik. Tramvay vagonundaki ortamı ömrüm boyunca unutamayacağım herhalde:) O kadar sürreal bir durumdu ki! 
Bir vagon, bir tramvay dolusu tuhaf kılıklı insan:) Şimdi düşündüm de aslında o kadar farklı insanın arasında tuhaf olan bizdik:) Bilseydim Orhun'un acayip şapkalarından götürürdüm:) (Biriktiriyor çünkü kendisi ve o gece iyi giderdi o şapkalar). Daha önce de çokça belirttiğim gibi alem eğlenmeyi biliyor, biz zavallılar bir sürü dertle uğraşırken, asık suratlarla gezerken, bazı ülkelerde bayramlar,  karnavallar olanca keyfiyle kutlanıyor. Kimse kimseyi rahatsız etmeden, herkesin birbirine gülerek, eğlenerek yaklaştığı şekilde hem de. Haberlerde görmüşsünüzdür, rahat bozanlar ne yazık ki dışarıdan gidenler. Yılbaşında yaşanan taciz vakası nedeniyle olmalı, etrafta çok fazla sayıda polis vardı. Yine de insanlar eğlenceden geri durmadılar. Zaten Köln neşeli insanlarıyla bilinirmiş. Karnaval zamanları özellikle Köln'e dışarıdan gelen çok olurmuş. O yüzden o gece kalacak yeri zor bulduğumuzu tahmin edersiniz. İlginç bir zamanda Köln'deydik yani. Farklı bir deneyim oldu. Karnavalı görmüş olmanın yanı sıra, ilk gittiğimiz gün Hohenzollern Köprüsü'nün üzerinden yürüyüp karşıya geçememiştik ve içimde kalmıştı, bu kez onu da aradan çıkarmış olduk. Aşıkların kilitleriyle donanmış köprünün üzerinden karşıya geçip Ren Nehri'nin gece manzarasını hafızamıza kaydettik. Çok şükür!
    İşte böyle. Gezmek güzel, samimi arkadaşlara sahip olmak güzel. İyi insanlarla karşılaşmak çok önemli. Hele bu devirde. Biz Ayşe'yle bu gerçeği defalarca dillendirdik sohbetlerimizde. Güzel yüreğiyle her zaman hayatımda olsun inşallah! Fiziki mesafe açısından birbirimize biraz uzağız belki ama kalpler bir. O kadar iyi geldi ki bana bu görüşme, bu seyahat. Internet, telefon her zaman var ama umarım orada, burada, belki başka bir seyahatte yine ve defalarca görüşme fırsatımız olur Ayşecim:) 
Sana, güzel kalbine, misafirperverliğine, içtenliğine bir kez daha çok teşekkür ediyorum.

   Gezip gördüklerimden ucundan kıyısından bahsettim; ayrıntıları anlatacağım, anlatmadan duramayacağım turistik yazılar yakında gelecek efendim.