Şöyle bir toparlama yapmadan 2024'ü uğurlamak istemiyorum. Bir süredir tuşlarına dokunmadığım bilgisayarımı bu sebeple açtım. Son zamanlarda yazmayışım tamamen tembellikten. Bu mecraya ait bir tembellik. Bazen oluyor öyle. Nasıl olsa dönüp dolaşıp geleceğimi biliyorum.
2024 enteresan bir yıldı. Yakın aile çevremizden eksilenler de oldu, hayatımıza girenler de... Bazen üzüldük, bazen sevindik, kimi sevdiklerimize pek şaşırdık. Evlilikler, ayrılıklar gördük. Sağlık konusu gündemimizi epeyi meşgûl etti. Büyük ameliyatlar, büyük hastalıklar atlatıldı bu sene. Tövbe estağfurullah, parmağı kopan bile oldu öyle söyleyeyim:) Yerine dikildi. Gülücük attım diye yadırganmasın, olayların olduğu sırada tedirginlik yaşasak da şu an her şey yolunda:) Doktora gitmemek için sonuna kadar direnen ben bile mecburen bu yıl fazlaca tetkikten geçtim. Var bir şeyler ama halledeceğiz. E yaş dolu dolu 50 oldu bu sene. Doğum günümde son derece içimden gelerek "Yaşamak o kadar zor ki iyi kötü bu yaşa gelmek, yarım asrı devirmek bir başarıdır. Kendimi çok takdir ediyorum, çok seviyorum" dedim, güldürdüm milleti. Espri yapmamıştım, net fikrim budur:)
 |
| Pastama "Bright" yazacaklarına "Bride" yazmışlar:) |
Yılın son zamanlarında babaannemi sonsuzluğa uğurladık. 97 yaşındaydı. İyiydi de aslında. 100 olmasını umuyorduk. "Sana 100. yaş partisi yapacağız" diyorduk. Hoşuna gidiyordu. Biz de hayalini kuruyorduk. Olmadı. Ardında güzel anılar bıraktı ve gitti.
Bu yıl hem eşimin hem oğlumun mesleki hayatlarında ani değişimler, yeni başlangıçlar oldu. Yeni kararlar alındı, ufak tefek kalp çarpıntıları yaşandı. Dengeyi sağlamak yine bana (kadınlara) düştü. İşler rayına yeni yeni oturuyor. Umuyorum 2025 yeni başlangıçların güzel etkileriyle ilerleyecek.
Bu sene önceki yıllara göre daha az seyahat ettim fakat olanlar gayet keyifliydi. 10 yıl aradan sonra okyanusu tekrar aştık, Amerika'ya ulaştık. Yolculuk bu kez farklı bir bölgesine, Boston'aydı. Güzel bir şehir. Üniversitesi bol malûm ve dolayısıyla genç nüfusu da bol. Harvard Üniversitesi'nin turistlere açık bölümünü gezdik, aynı kurumun Sanat Müzesi'ni ve Doğal Tarih Müzesi'ni gezdik. Harika şeyler gördük. Okulun yer aldığı bölgede dünyanın her yerinden gelen; kafede, bahçede, parkta ders çalışan öğrencileri görünce asla olmayacak hayallere kapılıp "belki başka bir evrende burada okumuş bir Sezer vardır" diyerek kendimi avuttum:) Ciddi anlamda imrendim o öğrencilere. 
Bol bol sergi ve müze gezdim bu yıl. Konserlere gittim, tiyatro oyunları izledim. Birçok söyleşiye katıldım.
Yeni insanlar tanıdım. Özellikle yazdan bu yana, yılın ikinci yarısı bu anlamda dolu dolu geçti. Ancak büyük çoğunluğunu burada paylaşamadım ve bunun için kendime çok kızdım. 
Güzel buluşmalar da oldu. Yeni tanışıklıklar yaşadığım gibi, tanıdığım ancak yüz yüze ilk kez görüştüğüm dostlar mutlu etti beni. 2025'te buluşmaların sayısını arttırmak dileğindeyim.
İyi kitaplar okudum. Kitaplar bana yoldaş olmaya devam ediyorlar. Üzüldüğüm, kızdığım, kabuğuma çekildiğim her zaman yanımdaydılar. Okumayı gönülden seven biri kendini asla yalnız hissetmeyecektir. Şu sıra ne okuduğumdan bahsedeyim madem. Yılı Gabriel Garcia Marquez'in otobiyografik kitabı "Anlatmak İçin Yaşamak" ile bitiriyorum.
Sürprizli bir yıldı 2024. Yüreğimi hoplatan olaylar bana göre fazla olsa da her şey bir şekilde rayına oturdu, oturuyor. Günün sonunda iyi anları hatırlamaya meyilli bir insan olduğuma şükrediyorum. Bu yılı da çoklukla olumlu anacağım. 2025 senesi de hoş gelsin. Hepimize güzel sürprizler getirsin. Herkese mutlu yıllar diliyorum!
